Bazı tritikale çeşitlerinde farklı olgunlaşma dönemlerinin silolamada fermantasyon özellikleri ve yem değeri üzerine etkileri

Abstract

Bu çalışma, farklı olgunlaşma dönemlerinde hasat edilen bazı tritikale çeşitlerinin (Karma, Presto ve Tatlıcak-97) fermantasyon özellikleri, besin madde içerikleri ve birim alandan üretilen in vitro sindirilebilir organik madde miktarını belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Başaklanma, süt olum ve hamur dönemlerinde hasat edilen tritikale çeşitleri 2 cm boyutunda parçalanarak 1,0 litrelik yalnızca gaz çıkışına olanak tanıyan özel anaerobik kavanozlara silolanmıştır. Kavanozlar laboratuvar koşullarında 20±2°C' de depolanmışlardır. Silolamadan sonraki 75. günde her gruptan 3'er kavanoz açılarak silajlarda kimyasal ve mikrobiyolojik analizler yapılmıştır. Ayrıca, enzimatik yöntemle silajların in vitro organik madde sindirilebilirlikleri saptanmıştır. Çalışma sonunda fermantasyon özellikleri, ham besin maddeleri ve hücre duvarı kompozisyonları, birim alandan elde edilen kuru ve organik madde verimleri ve birim alandan elde edilen sindirilebilir organik madde miktarları olgunluk dönemi ve çeşit farklılıklarından önemli derecede etkilendikleri saptanmıştır. Hasat zamanının gecikmesiyle birlikte tritikale silajlarının laktik ve asetik asit ile amonyak azotu, ham protein, ham kül, nötr deterjan lif, asit deterjan lif ve asit deterjan lignin içerikleri azalırken, kuru madde verimleri, pH değeri ve in vitro organik madde sindirilebilirliklerini ise artmıştır (P<0,05). Effects of fermentation characteristics and feed value of some triticale cultivars ensiled at different stages of maturity

Sirken (Chenopodium album L.) Bitkisini Silolamanın Silaj Kalitesi, In vitro Sindirilebilirlik ve Enerji İçerikleri ile Nispi Yem Değerine Etkisi

“…Burada vurgulanması gereken nokta; her türlü suca zengin kaba yemin havasız ortam koşullarında süt asidi bakterilerinin fermantasyonuna tabi tutulmasıdır. Ülke koşullarında, yılın ancak belli dönemlerinde süt ve besi hayvanlarının yeşil yem ihtiyaçları taze olarak karşılanabildiğinden, suca zengin kaba yem ihtiyaçlarının karşılanması zorunluluğu sonuç olarak karşımıza çıkmaktadır (Alçiçek & Özdoğan, 1997;Karadağoğlu & Özdüven, 2019;Yıldız, 2019;Şahin & Zaman, 2010).…”