Sjögren sendromuna bağlı olarak gelişen kuru göz hastalığında meydana gelen oküler yüzey değişikliklerini oküler yüzey testleri ve konfokal mikroskopi ile değerlendirmek. Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde Sjögren sendromuna bağlı kuru göz hastalığı ile takip edilen 25 hastanın ve 25 sağlıklı kontrol grubunun verileri prospektif olarak değerlendirildi. Tüm hastalara genel sistemik hastalık sorgusu ile birlikte tam oftalmik muayene yapıldı. Oküler yüzeyi değerlendirmek için çalışmaya katılan bireylerde oküler yüzey hastalıkları indeksi, Schirmer 1 testi, gözyaşı kırılma zamanı, korneal flöresein boyanma, strip meniskometri testi ve konfokal mikroskopi sonuçları değerlendirildi. Bulgular: Sjögren sendromlu olgularda Schirmer 1 testi 2,41,1 mm, gözyaşı kırılma zamanı 3,10,9 saniye, korneal flöresein boyanma skoru 4,12,2, strip meniskometri skoru 1,80,8 mm, oküler yüzey hastalıkları indeksi skoru 22,111,6, dendritik hücre yoğunluğu 3811,3 hücre/mm 2 ve subbazal sinir yoğunluğu 950375 μm/mm 2 olarak değerlendirilmiştir. Sağlıklı kontrol grubunda ise Schirmer 1 testi 15,16,2 mm, gözyaşı kırılma zamanı 12,23,4 saniye, korneal flöresein boyanma skoru 2,2±1,8, strip meniskometri skoru 5,72,1 mm, oküler yüzey hastalıkları indeksi skoru 4,32,5, dendritik hücre yoğunluğu 8,32,7 hücre/mm 2 ve subbazal sinir yoğunluğu 1077320 μm/mm 2 olarak değerlendirildi. Sjögren sendromlu olgularda dendritik hücre yoğunluğu kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek, subbazal sinir yoğunluğu anlamlı derecede düşük olarak değerlendirildi (p<0,001). Sonuç: Lazer tarayıcı in vivo konfokal mikroskopi, Sjögren sendromu olan hastalarda kornea hücreleri morfolojisi, inflamatuar hücre yoğunluğu ve sinir lifi yoğunluğu gibi yapıların değerlendirilmesi için yararlı bir yöntemdir. Bu nedenle oküler yüzey değerlendirmesi ile birlikte konfokal mikroskopi sonuçlarının detaylı analiz edilmesi hastaların tanı ve tedavisinde yol gösterici olmaktadır.