Binary Discourse in U.S. Presidential Speeches from FDR to Bush II

A case study on the COVID-19 discourse in politicians’ speeches: Investigations into the speeches of former Iranian President Hassan Rouhani

“…Based on van Dijk's (1997) definition of political discourse, the main body of the exis ting literature is devoted to politicians' spee ches at official events or socio-political events. For example, a binary discourse of good and evil emerged in the speeches of U. S. presidents (Daghrir, 2013;Hughes, 2019). In addition to studies of democratic societies (Allen, Bara, & Bartle, 2013;Chung & Park, 2010), the speech of political ac tors in authoritarian states may inject the ru ling ideology to order, justify and legalize their policies rather than attempt to capture people's hearts (Carreon & Svetanant, 2017, p. 640).…”

Анализа На Политичкиот Дискурс Во Предизборните Кампањи Во Република Македонија И Во САД

“…Политичкиот дискурс е тема на проучување на многу истражувачки трудови низ светот, но малку е проучуван во Р. Македонија, или барем нам тоа не ни е познато. Трудовите кои го проучуваат политичкиот дискурс, главно, се фокусираат на: проучување на стратегиите за убедување и метадискурсните маркери (Bellová 2010;Hyland 1998;Ismail 2012; Донев 2012; Трајкова 2012); анализа на говорите на политичарите во борбата против тероризмот и конструкцијата на другиот, односно изборот на зборови со кои ќе се претстави напаѓачот како терорист, а не како еден од "добрите момци" (Aghagolzadeh and Bahrami-Khorshid 2009;Coe et al 2004;Collet and Najem 2005;Daghrir 2013), како и проучување на употребата на личните заменки за да се постигне одреден ефект (Batluk 2011;Bramley 2001;Collet and Najem 2005;De Fina, 1995;Dontcheva-Navratilova 2008, Fernández Martínez andTrujillo González 2012;Karapetjana 2011;Wang 2010). Недостатокот на трудови во нашата држава кои подетално ги проучуваат дискурсните стратегии со чија помош политичарите во Република Македонија и во САД ги користат заменките за креирање на својот став и вклучување на публиката во дискурсот претставува мотивација за спроведување критичка анализа на политичкиот дискурс за време на предизборните кампањи.…”