Biodegradation of all-in-one self-etch adhesive systems at the resin-dentin interface

Chiaraputt, Sirichan; Roongrujimek, Pitchaya; Sattabanasuk, Vanthana; Panich, Nurot; Harnirattisai, Choltacha; Senawongse, Pisol

doi:10.4012/dmj.2011-080

Cited by 14 publications

(11 citation statements)

References 42 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Esse tipo de simplificação leva a uma camada adesiva permeável e de caráter hidrófilo, favorecendo a sua degradação ao longo do tempo (TAY et al, 2002;TAY et al, 2004;VAN MEERBEEK et al, 2005;VAN MEERBEEK et al, 2011). A permeabilidade da matriz polimérica pode aumentar a sorção de água e consequentemente favorecer a oxidação dos polímeros (CHIARAPUTT et al, 2011), os convertendo a moléculas menores que podem ser lixiviadas. Essa degradação afeta as propriedades mecânicas, estabilidade dimensional, biocompatibilidade e compromete a estabilidade da adesão ao longo do tempo (FERRACANE, 2006).…”

Section: Discussionunclassified

Avaliação da resistência da união imediata à dentina de sistemas adesivos simplificados

Portella

Collares

Ogliari

et al. 2018

R. Fac. Odontol. Porto Alegre

View full text Add to dashboard Cite

Objetivo: Avaliar quatro sistemas adesivos comerciais de diferentes composições quanto ao desempenho da resistência da união à dentina. Métodos: Vinte incisivos bovinos tiveram a dentina vestibular exposta e receberam restaurações de resina confeccionadas com quatro (n=5) diferentes sistemas adesivos simplificados: Magic Bond DE e OptiBond Solo (convencionais), One-Up Bond F e Adper Prompt L-Pop (auto-condicionantes). Os dentes foram seccionados perpendicularmente a interface adesiva utilizando-se um disco de diamante, de modo a se obter palitos de 1mm² de área de secção. Os palitos foram submetidos ao ensaio de micro-tração em uma máquina de ensaios universal. Os valores médios de resistência de união dos diferentes sistemas adesivos foram comparados utilizando-se ANOVA de uma via e teste Tukey, em um nível de significância de 5%. Resultados: Os valores médios de resistência da união foram 48,81±0,56 para o Magic Bond DE, 47,52±13,03 para o OptiBond Solo, 44,68±13,32 para o One-Up Bond F e 31,59±11,81 para o Adper Prompt L-Pop. O adesivo Adper Prompt L-Pop apresentou resistência de união inferior a dos adesivos convencionais (p

show abstract

Section: Discussionunclassified

Avaliação da resistência da união imediata à dentina de sistemas adesivos simplificados

Portella

Collares

Ogliari

et al. 2018

R. Fac. Odontol. Porto Alegre

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…çalışmalarında, 10 MDP içeren CSE ve Clearfil S 3 bondun bağlanma dayanımını GB dan daha yüksek bulmuşlar ve bu sonucun sebebinin 10-MDP nin üstün özellikleriyle ilgili olabileceğini belirtmişlerdir. 13 Diğer bir taraftan, bazı çalışmalarda da bağ-lanma dayanımı testlerinde iki aşamalı self-etch adeziv sistemlerin tek aşamalı self-etch adeziv sistemlere göre daha yüksek değerler verdiği gösterilmiştir. 9,11 Harnirattisai ve ark., iki aşamalı sistemlerde ikinci aşamada uygulanan çözücü içermeyen hidrofobik bonding rezinler ile daha hidrofilik ve daha fazla su absorbe edebilen tek aşamalıların oluşturduğundan daha kuvvetli bir bağlantı ara yüz tabakası oluşturabileceğini belirtmişlerdir.…”

Section: Discussionunclassified

İki̇ Self-Etch Bonding Si̇stemi̇n Bi̇youyumluluklarinin Ve Bağlanma Dayanimlarinin Değerlendi̇ri̇lmesi̇

Ülker¹,

Tunçdemir²,

Erkan³

et al. 2015

Atatürk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi

View full text Add to dashboard Cite

ÖZETAmaç: Bu çalışmanın amacı iki farklı self-etch adeziv sistemin [Clearfil SE Bond (CSE) ve G-Bond (GB)] biyouyumluluk ve dentine bağlanma dayanımlarının değerlendirilmesidir. Gereç -Yöntem: Çalışma için 8 adet çekilmiş çürük-süz insan üçüncü azı dişi kullanıldı. Tüm dişlerin oklüzal yüzeyleri düz bir dentin yüzeyi elde etmek için dişin uzun eksenine dik olacak şekilde aşındırıldı. Dişler rastgele 2 gruba ayrıldı ve dişlerin oklüzal yüzeylerine adeziv sistemler üretici firmanın önerileri doğrultu-sunda uygulandıktan sonra Gradia Direct kompozit ile restore edildi. Örnekler, bağlantı ara yüzeyine dik olacak şekilde kesildi (bağlantı alanı: 1 mm 2 ) ve her grup için 15 çubuk elde edildi. Çubuklar daha sonra mikrogerilim bağlanma testine (Microtensile tester, Bisco, Schaumburg, IL, ABD) tabi tutuldu. Veriler tek yönlü varyans analizi kullanılarak analiz edildi. Biyouyumluluğun değerlendirilmesi için agar overlay testi yapıldı. 24 saat sonra inverted mikroskopla hücre dekolarizasyon zonu ve hücre lizis skorları tespit edildi. Veriler Kruskal wallis ve Mann withney U testi ile değerlendirildi. Bulgular: CSE (23.5 MPa), GB (18.9 MPa) dan daha yüksek bağlanma dayanımı gösterdi (p<0.05). Agar overlay testi sonuçlarına göre ise her iki adeziv de pozitif kontrol grubundan daha az hücre lizisi ve dekolarizasyon zonu gösterdi (p<0.001). Sonuç: Kullanılan bonding sistemlerin sitotoksisiteleri arasında istatistiksel olarak önemli bir fark olmadığı için daha yüksek bağlanma dayanımına sahip olan adeziv sistem (CSE) klinik olarak tercih edilebilir. Anahtar Kelimeler: Biyouyumlu materyaller, dentin yapıştırma ajanları, sitotoksisite testleri. ABSTRACT Objectives:The aim of this study was to evaluate the biocompatibility and dentin bond strengths of two different self-etch adhesive systems[Clearfil SE Bond (CSE) and G-Bond (GB)]. Materials and methods: Non-carious 8 extracted human third molar teeth were used in this study. The occlusal surfaces of all teeth were ground perpendicular to the long axis of each tooth to expose a flat dentin surface. The teeth were divided into two groups and adhesive systems were applied according to the manufacturer's instructions to the oclusal surfaces of the teeth and restored with Gradia Direct composite resin. The samples were sectioned perpendicular to the adhesive interface to produce sticks (adhesive area: 1 mm 2 ) and fifteen sticks were obtained for each group. All sticks submitted to microtensile bond strength test (Microtensile tester, Bisco, Schaumburg, IL, ABD). Data were analyzed using one-way varyans analysis ANOVA. An agar overlay test was used for the cytotoxicity evaluation. Cytotoxicity was examined by measuring the zones of cell decolorization and evaluating cell lysis by an inverted microscope after 24 hours. Data were analyzed using Kruskal wallis and Mann withney U test. Results: CSE showed higher dentin bond strength mean (23.5 MPa) than GB (18.9 MPa) (p < 0.05). Both bonding systems showed lower lysis scores than positive control material (p<0.001). Conclusions:The bondi...

show abstract

“…In the present study, two different resin composite types were overlaid on the adhesive to protect it from saliva, which has the capacity of degrading the adhesive [33]. This is especially true with long-term exposure of the adhesive to saliva following an extended provisional phase in a non-compliant patient [34]. Further studies are required to examine the in vivo application of IES.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Immediate endodontic access cavity sealing: fundamentals of a new restorative technique

2014

View full text Add to dashboard Cite

Endodontic access cavity sealing is conventionally performed after endodontic irrigation, referred to as delayed endodontic sealing (DES). Evidence shows that endodontic irrigation with NaOCl decreases dentinal bond quality and could cause coronal leakage. Access cavity sealing before endodontic irrigation is a new restorative approach, referred to as immediate endodontic sealing (IES). The primary aim of this in vitro study was to investigate whether IES improved internal adaptation. The secondary aim was to investigate the influence of the viscosity of the composite used to seal the dentine, on the internal adaptation in both IES and DES groups. Third molars (n = 40) with fully developed apices were used. The teeth were prepared into standard Class II MO cavities, and divided in 4 groups according to the approach, and composite viscosity was used for sealing. Group 1: IES ? low viscosity composite; group 2: IES ? high viscosity composite; group 3: DES ? low viscosity composite; and group 4: DES ? high viscosity composite. Samples were then sectioned axially for observation using scanning electron microscopy. Outcome was evaluated by determining the internal adaptation of the samples, which was judged based on the percentage of a continuous margin at the tooth-composite interface. The results were analyzed using a two-way analysis of variance and Mann-Whitney test. IES groups exhibited significantly greater internal adaptation (p = 0.000) as compared with DES groups. Composite viscosity did not significantly affect internal adaptation in either IES or DES groups (p [ 0.005).

show abstract

Biodegradation of all-in-one self-etch adhesive systems at the resin-dentin interface

Cited by 14 publications

References 42 publications

Avaliação da resistência da união imediata à dentina de sistemas adesivos simplificados

Avaliação da resistência da união imediata à dentina de sistemas adesivos simplificados

İki̇ Self-Etch Bonding Si̇stemi̇n Bi̇youyumluluklarinin Ve Bağlanma Dayanimlarinin Değerlendi̇ri̇lmesi̇

Immediate endodontic access cavity sealing: fundamentals of a new restorative technique

Contact Info

Product

Resources

About