“…Maden kaynaklarının çıkarılmasında kullanılan madencilik ve endüstriyel işlemler ve daha sonra bunların sanayi ve tarımdaki uygulamaları, biyojeokimyasal döngülerde ağır metallerin konsantrasyonunda bir artışa yol açmıştır (Ali ve diğ., 2019). Ağır metaller, kanserojen etkileri ve canlılara karşı toksisiteleri, uzun kalma süreleri ve özellikle suda iyonik formda çözündüğünde kalıcı biyoyararlanımları ile bilinirler (Maanan ve diğ., 2015; Demir Yetiş, 2019). Fe, Co, Ni, Cr, Cd, Pb, Zn, Mn ve Cu gibi ağır metaller, çevresel kalıcılıkları, toksisiteleri ve besin zincirlerine girme yetenekleri nedeniyle sucul ekosistemlerin ciddi kirleticileri olarak kabul edilirler ve planktonlara, sucul bitkilere, omurgasızlara ve omurgalılara zarar verebilirler (Yılmaz, 2004).…”