Bi̇tümlü Sicak Karişimlara Ai̇t Akma Değeri̇ni̇n Regresyon Modelleri̇ İle Tahmi̇ni̇

Abstract

ÖzBu çalışmada, bitümlü sıcak karışım özelliklerinden olan ve Marshall Testi ile deneysel olarak belirlenebilen akma değerinin malzeme ve karışım özellikleri temelinde regresyon modelleri ile tahmin edilmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda Ankara Büyükşehir Belediyesi sınırları dahilindeki aşınma ve binder tabakalarının inşaatına yönelik bitümlü sıcak karışım uygulamalarına ait veriler derlenmiş ve uygulama temelinde 4680 adet gözlem içeren veri grubu oluşturulmuştur. Veri grubuna regresyon, temel bileşen, kümeleme ve diskriminant analizleri uygulanmıştır. Kümeleme analizi, veri grubunun 4 ana kümeye ayrılabileceğini göstermiştir. Belirlenen kümelere ve çeşitli kombinasyonlarına uygulanan standart aşamalı regresyon analizleri ile akma bağımlı değişkenini tahmin etmek üzere geliştirilen modellerde regresyon katsayısı % 73,9'a kadar ulaşmıştır. AbstractIn this study, flow value of the bituminous hot mixtures that can be determined by Marshall Test has been aimed to be predicted by regression models based on material and mixture properties. In this context, data on bituminous hot mix applications for the manufacturing of wearing and binder layers within the borders of Ankara Metropolitan Municipality have been compiled and a data group containing 4680 observations has been created on the application basis. Regression, principal component, clustering and discriminant analyses have been applied on the data group. The clustering analysis shows that the data group can be divided into 4 main clusters. With the stepwise regression analyses carried out on the determined clusters and their various combinations, the regression coefficient of models, which are developed to predict the flow variable, has reached to 73.9 %.

Agrega Gradasyonundaki Değişimlerin Aşınma Tabakasında Kullanılan Bitümlü Sıcak Karışımların Mekanik Özelliklerine Olan Etkilerinin İncelenmesi

“…Bitümlü karışıma ait stabilite değerinin yüksek olmasının yanı sıra akma değerinin de düşük olması, kaplamada yüksek deformasyon direnci sağlanması bakımından arzu edilir. Bu amaçla, Marshall katsayısı olarak adlandırılan ve stabilitenin akmaya oranı olarak hesaplanan bir katsayı (Marshall katsayısı) bazı çalışmalarda kullanılmıştır [26,27]. Daha yüksek Marshall katsayısı, briketin daha yüksek deformasyon direncine sahip olduğu ile ilişkilendirilmiştir.…”