İkinci Dünya Savaşını izleyen yıllar, Batı Avrupa ülkelerinin başta Akdeniz ülkeleri olmak üzere azgelişmiş ülkelerden emek ithal ettiği yıllardır. Yapılan ikili işgücü anlaşmaları sonucu yüzbinlerce Türk işçi Avrupa’ya göç etmiştir. Günümüzde ise bu göçmen nüfus yaşlanmış ve birincil nesil Türk emek göçmenleri, “yaşlı Türk emek göçmenlerine” dönüşmüştür. Bu makalenin konusunu Batı Avrupa ülkelerindeki Türk emek göçmenlerinin ulusötesi yaşlanma deneyimleri oluşturmaktadır. Bu kapsamda Batı Avrupa ülkelerindeki Türk emek göçmenlerini konu edinen 31 makale Maxqda programı kullanılarak içerik analizi yöntemiyle incelenmiştir. Gerçekleştirilen içerik analizi yaşlı göçmenlerin menşe ülkeye ziyaretleri ve menşe ülkeyle ev sahibi ülke arasında geliştirdikleri siyasi, dini, ailevi, ekonomik bağlar aracılığıyla tek bir yerin sınırlarında yaşlanmaktan ziyade sınırların ötesinde “ulusötesi yaşlanma” deneyimine odaklanmıştır. Analiz sonucunda ibadethanelere katılımın, etnik işletmelerin ve tüketim alışkanlıklarının, derneklere katılımın, ulusötesi evliliklerin, telefon ile Türkiye’yle görüşmenin, tatillerde Türkiye’ye gelmenin ve Türkiye’ye geliş gidişlerin yaşlı göçmenlerin ulusötesi alanda yaşlanmalarını sağlayan temel pratikler olduğu görülmüştür.