Οι χρηματοοικονομικές παράμετροι είναι μεταξύ των πιο εξελιγμένων και αναδυόμενων θεμάτων μοντελοποίησης στα σύγχρονα δίκτυα εφοδιαστικών αλυσίδων (ΔΕΑ). Ως αποτέλεσμα των μειωμένων περιθωρίων κέρδους και του ανταγωνιστικού περιβάλλοντος τα διοικητικά στελέχη που ασχολούνται με τα ΔΕΑ ωθούνται να βελτιστοποιήσουν τον σχεδιασμό και την λειτουργία των ΔΕΑ τους λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο δείκτες απόδοσης που προσανατολίζονται στο κόστος αλλά και δείκτες χρηματοοικονομικής απόδοσης. Συνεπώς, τα διοικητικά στελέχη που ασχολούνται με τα ΔΕΑ χρειάζονται ολοκληρωμένα μοντέλα στήριξης αποφάσεων τα οποία ανιχνεύουν και ποσοτικοποιούν την χρηματοοικονομική επίδραση των αποφάσεων τους για παραγωγή και διανομή μέσω της ενσωμάτωσης διαφόρων πλαισίων μοντελοποίησης της χρηματοοικονομικής απόδοσης και της χρηματοοικονομικής ελκυστικότητας. Η ενσωμάτωση αυτών των πλαισίων στα μοντέλα ΔΕΑ επιτρέπει την συστηματική αξιολόγηση της επίδρασης των αποφάσεων παραγωγής και διανομής στην χρηματοοικονομική απόδοση και ελκυστικότητα και επιπρόσθετα επιλέγει τον ιδανικό συνδυασμό τους με αποτέλεσμα να παρέχεται ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Επιπλέον, αυτή η ενσωμάτωση γεφυρώνει το χάσμα και μειώνει την σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των διοικητικών στελεχών που ασχολούνται με τα ΔΕΑ και τα στελέχη που ασχολούνται με τα χρηματοοικονομικά επειδή χρησιμοποιεί μια κοινή γλώσσα μεταξύ τους και προάγει την εποικοδομητική συνεργασία μεταξύ τους. Καθώς η τελική απόφαση για την έγκριση μιας επένδυσης λαμβάνεται από τα στελέχη που ασχολούνται με τα χρηματοοικονομικά, ένας προϋπολογισμός πάγιων επενδύσεων, όπως η δημιουργία/αναδιάρθρωση του ΔΕΑ μια εταιρείας, ο οποίος περιλαμβάνει χρηματοοικονομικά μεγέθη και δείκτες που δείχνουν ξεκάθαρα στα στελέχη που ασχολούνται με τα χρηματοοικονομικά την επίδραση αυτής της επένδυσης στην συνολική χρηματοοικονομική απόδοση και ελκυστικότητα, έχει περισσότερες πιθανότητες να γίνει αποδεκτός.Αυτή η διατριβή εξετάζει την δημιουργία μοντέλων σχεδιασμού ΔΕΑ που ενσωματώνουν χρηματοοικονομικά θέματα και παρέχουν στήριξη στα στελέχη διοικητικά στελέχη που ασχολούνται με τα ΔΕΑ για την λήψη ολοκληρωμένων αποφάσεων. Στο πρώτο μοντέλο παρουσιάζεται ένα γενικό πλαίσιο σχεδιασμού ΔΕΑ με πολλαπλά διαζώματα, πολλαπλά προϊόντα, και πολλαπλές περιόδους το οποίο έχει ως κύριο καινοτόμο του στοιχείο την αβέβαιη και χρονικά μεταβαλλόμενη ζήτηση των προϊόντων. H ενσωμάτωση της ανάλυσης των χρηματοοικονομικών καταστάσεων είναι το καινοτόμο στοιχείο του δεύτερου προτεινόμενου μοντέλου σχεδιασμού ΔΕΑ ενώ η πιστοληπτική φερεγγυότητα είναι το καινοτόμο στοιχείο του τρίτου προτεινόμενου μοντέλου σχεδιασμού ΔΕΑ. Το κύριο στοιχείο του τελευταίου μοντέλου σχεδιασμού ΔΕΑ είναι η τεχνική της πώλησης και επαναμίσθωσης των πάγιων περιουσιακών στοιχείων.