Building Support From Below? Subnational Elections, Diffusion Effects, and the Growth of the Opposition in Mexico, 1984-2000

Abstract

Can subnational elections contribute to democratization? In autocracies that hold competitive elections at multiple levels of government, subnational executive offices provide opposition parties with access to resources, increase their visibility among voters, and let them gain experience in government. This allows opposition parties to use subnational executives as “springboards” from which to increase their electoral support in future races, and predicts that their electoral support should follow a diffusion process, that is, a party’s electoral performance in municipality m at time t should be better if that party already governs some of m’s neighbors since t − 1. I evaluate this claim with data from municipal-level elections in Mexico between 1984 and 2000. Consistent with the fact that the Partido Acción Nacional (National Action Party, PAN) followed an explicit strategy of party-building from below but the Partido de la Revolución Democrática (Party of the Democratic Revolution, PRD) did not, the results indicate that diffusion effects contributed to the growth of the former but not the latter.

Rekabetçi Otoriter Rejimlerde Ulusaltı Seçimlerin ve Ulusaltı Siyasetin Önemi: Meksika’dan PAN Örneği

“…Buradaki kazanımların pek çok veçheden ülkeyi demokrasi rotasına sokacağı varsayımı son yirmi yılda birçok örnekle doğrulanmıştır. Meksika (Lucardi, 2016), Sırbistan (De Krnjevic, 2001) ve Venezuela (Cannon, 2014) gibi otoriter rejimlerde, muhalefetin gelişimi ulusaltı seçimlerdeki başarı ve buralarda sergilemiş oldukları iyi yönetim ile mümkün olmuştur. Bunun yanında otoriter rejim sayılmasa dahi hâkim parti sisteminin 2 hüküm sürdüğü Güney Afrika' da da son dönemlerde muhalefet, yerel yönetimlerde göstermiş olduğu performans ile toplumsal desteğini artırmıştır (Farole, 2020).…”

“…Bu iki yaklaşım da daha çok oyun teorisi içinden hareket etmekte ve seçim stratejileri üzerine yoğunlaşmaktadır. Fakat seçim gününe odaklanan bu yaklaşımların yanında muhalefetin ulusaltı yönetimlerdeki performansının da iktidarın el değiştirmesinde etkili olduğunu iddia eden çalışmalar giderek artmaktadır (Lucardi, 2016).…”

“…Bu nedenle çıkış literatürü tabandan/yerelden örgütlenerek zaman içinde gelişen bir muhalefetin başarılı olacağına ihtimal vermemekte, seçim dönemi gelişecek ani aktör merkezi etkilere odaklanmaktadır (Van De Walle, 2006). Ama son dönemde bu literatürün karşısında konumlanan ve muhalefetin yerelde elde ettiği zaferlerin onlar için bir sıçrama tahtası vazifesi görebileceğini ve böylelikle otoriter rejimin zayıflayacağını iddia eden çalışmalar da ortaya çıkmıştır (Shirk, 2005;Hiskey, J. T., & Bowler, S. 2005;Lucardi, 2016;Freeman, 2018).…”

Calling in "Sick": COVID-19, Opportunism, Pretext, and Subnational Democracy

“…They often provide a proving ground for the actors trying to prevent a ruling party from pursuing an anti-democratic agenda. Opposition parties can demonstrate their competence, helping them to gain the credibility needed to compete against dominant parties (Lucardi 2016;Farole 2020). Subnational politicians -for both the ruling party and opposition -often pursue higher office, making it an important for training a pipeline of future political talent to control (Scheiner 1999;Papp 2018;Cirone, Cox, and Fiva 2020).…”

Everyday illiberalism: How Hungarian subnational politics propel single‐party dominance

“…Many Fidesz interviewees anticipated serving as higher-ranked, national party representatives in the near F I G U R E 1 Percentage of total major party candidates for city council run by Fidesz or Fidesz-KDNP future (local politician, interview, June 15, 2016, site 1, number 1; June 15, 2016, site 1, number 2; June 20, 2016, site 3, number 1; June 20, 2016, site 3, number 2; June 20, 2016, site 3, number 3; June 23, 2016, site 4, number 1). The capture of ambitious local politicians is an important strategy in establishing long-term control, given that the rise of local-level opposition has proven crucial in eroding other cases of single-party dominance (Diaz-Cayeros & Magaloni, 2001;Lucardi, 2016).…”