biyotit ve amfibol (% 45-55) içeren faneritik porfiritik dokulu granodiyorittir. Koyu gri mikrogranüler mikrogranit ve orta-eşit tane dokulu, % 5-15 mafik mineral içeren pembemsi beyaz lökogranit, iki mikalı (biyotit+muskovit) granitoyidlerdir. Tüm-kayaç element verileri, granitoyidlerin kalk-alkalen, yüksek potasik, S-ve I-tipi karakterde olduklarını göstermektedir. Çok-lu element dağılım grafiklerinde negatif Ba, Nb, Sr, P, Eu, Ti anomalileri ve nadir toprak element (NTE) grafiklerinde hafif NTE zenginleşmesi karakteristiktir. La, Eu ve Ce negatif anomali gösterirken, Th, U ve Pb pozitif anomali göstermektedir. Lökogranit diğerlerine göre düşük hafif NTE ve yüksek ağır NTE değerleri göstermektedir. Granodiyoritle mikrogranitin NTE dağılımları, magma kaynağında granatın / hornblendin birikmesini vermektedir. Kayaçlardaki amfibol, biyotit, feldispat ve oksitlerin kimyasal bileşimleri petrolojik özellikler ve yerleşim koşullarının belirlenmesinde kullanılmıştır. Granodiyoritte bulunan amfibol kalsik alt grubundan olup magnezyum-hornblend bileşimindedir. Üç kayaç tipinde de bulunan biyotit Mg'ca zengin olup yüksek Fe 3+ /(Fe 2+ +Fe 3+ ) oranlarına sahiptir. Alkali-feldispat tüm kayaçlarda Or 85-98 içeriğiyle dar komposizyon aralığı verirken, plajiyoklaz bileşimleri farklılık göstermektedir (granodiyorit: An 15-49 , mikrogranit: An 17-62 , lökogranit: An 1-17 ). Oligoklaz tüm kayaç tiplerinde tanımlanmıştır. Mineral kimyası verileri, granodiyorit ve lökogranitin kalk-alkalen, mikrogranitin peralüminalı karakteri ve granodiyoritin hibridik kökenini ortaya koymaktadır. Ayrıca, kayaçların farklı kökenlere sahip olup değişik oranlarda manto katkılı(?) meta-magmatik ve meta-sedimenter kabuksal kaynaklardan türediklerine işaret etmektedir. Jeotermometrik hesaplamalar magmatikten sub-solidusa geniş aralıkta sıcaklık (granodiyorit: 615-783°C, mikrogranit: 464-565°C, lökogranit: 456-482°C) vermiştir. Düşük değerler, yavaş soğuma sırasında geç evrede yeniden dengelenmeye işaret etmektedir. Jeobarometrik hesaplamalar, jeoloji ve mineral toplulukları yerleşim derinliğinin orta kabuksal seviyelere karşılık geldiğini ortaya koymaktadır (granodiyorit: 3-4.5 kbar / 10-16 km, mikrogranit-lökogranit: 3.3-3.6 kbar / 11-12 km). Oksijen fugasitesi yüksektir (HM-FMQ). Anahtar Kelimeler: Ekecikdağ, granitoyid, mineral kimyası, Orta Anadolu.
ABSTRACT