Araştırma, farklı sektörlerde çalışanların yetenek yönetimi uygulamalarına yönelik algılamaları ile örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişkide, işveren markasının aracı rolünü incelenmesini amaçlamaktadır. Böylelikle, organizasyonlar açısından rekabet avantajı kaynağı olarak görülen çalışanların, organizasyona çekilmesi ve elde tutulması için olası unsurların neler olabileceği tespit edilebilecektir. Araştırmada kavramlar arası ilişkiler sosyal değişim ve sosyal kimlik teorileri kapsamında incelenmiştir. Bu çerçevede; insan kaynakları uygulamalarının, davranışsal çıktılar üzerindeki etkisi ele alınmıştır. Araştırma kapsamında, 375 çalışana yönelik bir anket çalışması düzenlenmiştir. Araştırma sonucunda, yetenek yönetimi uygulamalarına yönelik algılamalar ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki de, işveren markasının kısmi aracılık rolünün olduğu tespit edilmiştir.