Cataract Surgery with a Refractive Corneal Inlay in Place

Stojanovic, Nela; Panagopoulou, Sophia I; Pallikaris, Ig

doi:10.1155/2015/230801

Cited by 5 publications

(3 citation statements)

References 5 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…There are several case reports describing the opposite sequence of events, where patients with prior corneal inlay implantation subsequently undergo cataract extraction with intraocular lens placement, either with or without initially removing the inlay. These patients had previously received any one of the three major corneal inlay types, including the Kamra inlay [ 19 ], Presbia Microlens inlay [ 20 ], and the Raindrop Near Vision Inlay [ 21 ]. These anecdotes suggest that cataract surgery can still be successfully performed after inlay implantation, which will be important for those young presbyopes opting for surgical treatment of their presbyopia.…”

Section: Corneal Inlays For Presbyopiamentioning

confidence: 99%

Corneal-Based Surgical Presbyopic Therapies and Their Application in Pseudophakic Patients

Paley

Chuck

Tsai

2016

Journal of Ophthalmology

View full text Add to dashboard Cite

Purpose. The purpose of this review is to provide a summary of laser refractive surgery and corneal inlay approaches to treat presbyopia in patients after cataract surgery. Summary. The presbyopic population is growing rapidly along with increasing demands for spectacle independence. This review will focus on the corneal-based surgical options to address presbyopia including various types of corneal intrastromal inlays and laser ablation techniques to generate either a multifocal cornea (“PresbyLASIK”) or monovision. The natural history of presbyopia develops prior to cataracts, and these presbyopic surgeries have been largely studied in phakic patients. Nevertheless, pseudophakic patients may also undergo these presbyopia-compensating procedures for enhanced quality of life. This review examines the published reports that apply these technologies to patients after cataract surgery and discusses unique considerations for this population.

show abstract

Section: Corneal Inlays For Presbyopiamentioning

confidence: 99%

Corneal-Based Surgical Presbyopic Therapies and Their Application in Pseudophakic Patients

Paley

Chuck

Tsai

2016

Journal of Ophthalmology

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…При этом происходит образование плотной капсулы и, как следствие, снижение прозрачности роговицы. Актуальным представляется поиск биосовместимого материала, инертного по отношению к ткани стромы роговицы, в присутствии которого КСР обладают сниженной тенденцией к адгезии и пролиферации [7][8][9][10]. Среди доступных эластичных материалов, имеющих положительный опыт применения в офтальмохирургии (ИОЛ, интрастромальные роговичные сегменты, внутрикапсульные кольца и др.…”

Section: Introductionunclassified

Biocompatibility of intracorneal lenses in an ex vivo experimental study

Борзенок¹,

Mushkova²,

Шкандина³

et al. 2020

Zhurnal «Patologicheskaia Fiziologiia I Eksperimental`naia Terapiia»

View full text Add to dashboard Cite

В настоящее время в клинической практике с целью коррекции пресбиопии применяются несколько видов интракорнеальных линз (ИКЛ) [5]. Актуальным представляется поиск биосовместимого материала, инертного по отношению к ткани стромы роговицы, в присутствии которого клетки стромы роговицы обладают сниженной тенденцией к адгезии и пролиферации. В исследовании были использованы 2 различных полимера на основе гидроксиэтилметакрилата (ГЭМА) и олигоуретанметакрилата (ОУМА), потенциально пригодных для их изготовления. Цель работы - изучение ex vivo реакции роговицы донора-трупа на имплантацию интракорнеальных линз, изготовленных из полимерных материалов на основе ГЭМА и ОУМА. Методика. Для моделирования процесса интракорнеальной имплантации использовали глазные яблоки доноров-трупов (ГЯДТ). Сформированы 4 экспериментальные группы (по 3 глазных яблока в каждой): 1-я - опытная группа «ГЭМА»; 2-я - опытная группа «ОУМА», 3-я - группа сравнения «Хронический контроль» и 4-я - группа сравнения «Острый контроль». По окончании исследования оценивали морфологическими методами наличие на изучаемых поверхностях клеток волокнистых соединительнотканных элементов, степень деформации ИКЛ. Качественно в опытных и контрольных группах оценивали изображения полученные различными методами - флуоресцентной микроскопии и сканирующей электронной микроскопии. Результаты. Согласно результатам исследования ex vivo изучаемые линзы не имели тенденции к инкапсуляции. По окончании исследования на поверхности ИКЛ в опытных группах обнаруживались адгезировавшие клеточно-волокнистые элементы, которые, однако не образовывали единого монослоя ни в группе ГЭМА, ни в группе ОУМА, в связи с чем можно предположить наличие у исследуемых полимерных материалов минимальных адгезивных свойств. Заключение. Результаты экспериментально-морфологического исследования ex vivo позволяют заключить, что изделия из данных полимерных материалов (ГЭМА и ОУМА) биологически совместимы, представляются потенциально пригодными для интракорнеальной имплантации и могут быть рекомендованы к дальнейшему изучению в клинических условиях. Currently, several types of intracorneal lenses (ICL) are used in clinical practice to correct presbyopia. It seems relevant to search for a biocompatible material that is inert with respect to corneal stromal tissue, in the presence of which corneal stromal cells would less tend to adhesion and proliferation. This study used two different polymers based on hydroxyethylmethacrylate (HEMA) and olygouretanmethacrylate (OUMA). The aim was to study the ex vivo reaction of cadaver corneas to implantation of ICLs made of polymeric materials based on HEMA and OUMA. Methods. The process of intracorneal implantation was modeled on eyeballs from cadaver donors (EBCD). Four experimental groups were formed: 1) «HEMA» experimental group (3 EBCD); 2) «OUMA» experimental group (3 EBCD); 3) «chronic control» comparison group (4 EBCD); and 4) «acute control» comparison group (3 EBCD). The presence of fibrous connective tissue elements on the studied surfaces and the degree of ICL deformation were evaluated at the end of the study. Images obtained with different methods, fluorescence microscopy and scanning electron microscopy, were qualitatively compared in the experimental and control groups. Results. According to results of the ex vivo study, the developed lenses did not tend to encapsulate. In experimental groups, cellular-fibrous elements were found on the surface of the ICL. However, there was no monolayer of cells or fibrous elements on the ICL in experimental groups, which suggested that the adhesive properties of studied polymeric materials are minimal. Conclusions. Results of this experimental ex vivo study showed that ICLs made of either polymeric material (HEMA or OUMA) are potentially suitable for intracorneal implantation and can be recommended for further study in clinical conditions due to their biological compatibility.

show abstract

“…75 In clinical practice, movement of accommodating IOLs has been shown to be insufficient to result in large changes in the power of the optical system. 76 At the moment, there is no perfect presbyopia-correcting IOL currently available to meet the needs of all patients.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Study of the safety and efficacy of refractive corneal inlay implantation combined with cataract surgery

Stojanovic¹,

Στογιάνοβιτς²

View full text Add to dashboard Cite

Εισαγωγή: Ο καταρράκτης χαρακτηρίζεται από τη θόλωση του κρυσταλλοειδούς φακού και τη συνεπακόλουθη μείωση της οπτικής οξύτητας. Η θεραπεία είναι χειρουργική και συνίσταται στην αφαίρεση του φακού και την αντικατάστασή του από έναν τεχνητό ενδοφακό που τοποθετείται στο περιφάκιο. Η σύγχρονη τεχνική εγχείρησης καταρράκτη, η φακοθριψία, χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα επιτυχής και ασφαλής καθώς τα ποσοστά σοβαρών επιπλοκών είναι χαμηλά.Το μειονέκτημα της αφαίρεσης του κρυσταλλοειδούς φακού και της αντικατάστασής του από έναν μονοεστιακό ενδοφακό είναι η απώλεια της ικανότητας προσαρμογής με αποτέλεσμα απώλειας της κοντινής όρασης. Ως πρόσφατα, η μόνη αντιμετώπιση του προβλήματος της κοντινής όρασης μετά την εγχείρηση του καταρράκτη ήταν η χρήση των διορθωτικών φακών (κοντινά γυαλιά, διπλοεστιακά γυαλιά, φακοί επαφής). Αυξημένες απαιτήσεις των ασθενών και η επιθυμία ανεξαρτητοποίησης από διορθωτικά γυαλιά, έστρεψαν την επιστήμη της οφθαλμολογίας προς ανεύρεση μιας πιο ικανοποιητικής λύσης.Το ενδοκερατοειδικό ένθεμα είναι μια σχετικά καινούργια μέθοδος αποκατάστασης της κοντινής όρασης σε άτομα με πρεσβυωπία. Ο μηχανισμός δράσης είναι διαφορετικός, ανάλογα με το μοντέλο του ενθέματος: διαμόρφωση της καμπυλότητας του κερατοειδούς, pin-hole effect ή διαθλαστική επίδραση. Το ένθεμα Presbia Flexivue Microlens® είναι ένας διάφανος, υδρόφιλος δίσκος με 3χιλ. διάμετρο και περίπου 15μm πάχος. Η κεντρική ζώνη των 1.6 χιλ. είναι χωρίς διαθλαστική ισχύ (πλάνο) ενώ η περιφερική ζώνη έχει θετική διαθλαστική ισχύ. Το ένθεμα διαθέτει διπλοεστιακό οπτικό σύστημα το οποίο λειτουργεί ως τροποποιημένη μονοόραση (smart monovision). Το τούνελ στο οποίο τοποθετείται το ένθεμα δημιουργείται στο στρώμα του κερατοειδούς του μη κυρίαρχου οφθαλμού με χρήση του femtosecond laser.Σκοπός: Τα επιστημονικά ερωτήματα που καλείται να απαντήσει αυτή η μελέτη είναι η ασφάλεια και αποτελεσματικότητα τριών μεθόδων συνδυασμού της ένθεσης του διαθλαστικού ενδοκερατοειδικού μικροφακού Presbia Flexivue Microlens® με εγχείρηση του καταρράκτη, καθώς και οι επιπτώσεις στα χαρακτηριστικά της μακρινής και κοντινής όρασης.Τοποθεσία: Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στο ΒΕΜΜΟ (Βαρδινογιάννειο Εργαστήριο Μεταμοσχεύσεων και Μικροχειρουργικής Οφθαλμού)/Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Κρήτης και στην Οφθαλμολογική κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου.Σχεδιασμός: Αυτή είναι μια συγκριτική πιλοτική μελέτη.Μεθοδολογία: Η μελέτη αυτή περιλαμβάνει την αμφοτερόπλευρη εγχείρηση του καταρράκτη με τοποθέτηση ενδοφακού και μονόπλευρη ένθεση του ενδοκερατοειδικού μικροφακού στο μη κυρίαρχο οφθαλμό. Συμπεριληφθήκαν 15 ασθενείς χωρισμένοι σε 3 ομάδες, οι οποίοι πληρούν όλα τα κριτήρια συμμετοχής. Στην ομάδα Ι, πρώτα πραγματοποιήθηκε η δημιουργία του κερατοειδικού τούνελ, τρεις μήνες αργότερα η εγχείρηση του καταρράκτη αμφοτερόπλευρα και τρεις μήνες μετά, η ένθεση του ενδοκερατοειδικού ενθέματος. Στην ομάδα ΙΙ τρεις ημέρες κατόπιν της δημιουργίας του τούνελ και ένθεσης του ενδοκερατοειδικού ενθέματος στο μη κυρίαρχο οφθαλμό, πραγματοποιήθηκε η αμφοτερόπλευρη εγχείρηση του καταρράκτη. Στην ομάδα ΙΙΙ τρεις μήνες μετά την αμφοτερόπλευρη εγχείρηση του καταρράκτη πραγματοποιήθηκε η δημιουργία του τούνελ και ένθεση του ενθέματος.Κατά τη διάρκεια της δωδεκάμηνης παρακολούθησης μελετήθηκαν οι μεταβολές στη διάθλαση και οπτική οξύτητα τόσο για την κοντινή όσο και για την μακρινή όραση, καθώς και οι μεταβολές στην τοπογραφία του κερατοειδούς, στην ενδοφθάλμια πίεση των χειρουργημένων οφθαλμών, τον αριθμό των ενδοθηλιακών κυττάρων, την παχυμετρία του κερατοειδούς στην ευαισθησία της φωτεινής αντίθεσης, καθώς και τα ερωτηματολόγια ικανοποίησης των ασθενών. Αποτελέσματα: Δώδεκα μήνες κατόπιν ένθεσης του ενθέματος η μέση μη διορθωμένη οπτική οξύτητα για τη μακρινή όραση στο χειρουργημένο οφθαλμό ήταν στην ομάδα 1 0.18 logMAR (20/32), στην ομάδα 2 0.16 logMAR (20/32) και στην ομάδα 3 0.12 logMAR (20/25). Η μέση μη διορθωμένη οπτική οξύτητα για την κοντινή όραση βελτιώθηκε σε όλες τις ομάδες σε 0.08, 0.10 και 0.06 logMAR, αντίστοιχα. Η ευαισθησία στη φωτεινή αντίθεση ήταν παρόμοια μεταξύ των ομάδων σε σκοτοπικές και μεσοπικές συνθήκες. Η ενδοφθάλμια πίεση, ο αριθμός των ενδοθηλιακών κυττάρων του κερατοειδούς και η κεντρική παχυμετρία του κερατοειδούς των χειρουργημένων οφθαλμών δεν παρουσίασαν σημαντική διαφορά μεταξύ των ομάδων. Ένα χρόνο μετά την εμφύτευση του διαθλαστικού ενδοκερατοειδικού ενθέματος 14 από 15 ασθενείς χαρακτήριζαν την διόφθαλμη μακρινή καθώς και την κοντινή όραση ως άριστη. Δεν προέκυψαν διεγχειρητικές ή μετεγχειρητικές επιπλοκές ένα χρόνο μετά την επέμβαση.Συμπεράσματα: Το ενδοκερατοειδικό ένθεμα Presbia Flexivue Microlens® σε συνδυασμό με την εγχείρηση του καταρράκτη φαίνεται να συνιστά μία αποτελεσματική και ασφαλή χειρουργική τεχνική για αποκατάσταση της κοντινής όρασης. Οι παράμετροι που μελετηθήκαν δεν παρουσίασαν ιδιαίτερη διαφορά μεταξύ των 3 μεθόδων. Το ενδοκερατοειδικό ένθεμα προσέφερε ευκρινή κοντινή όραση, υψηλό επίπεδο ικανοποίησης των ασθενών και ψιλό ποσοστό απαλλαγής από τα κοντινά γυαλιά.

show abstract

Cataract Surgery with a Refractive Corneal Inlay in Place

Cited by 5 publications

References 5 publications

Corneal-Based Surgical Presbyopic Therapies and Their Application in Pseudophakic Patients

Corneal-Based Surgical Presbyopic Therapies and Their Application in Pseudophakic Patients

Biocompatibility of intracorneal lenses in an ex vivo experimental study

Study of the safety and efficacy of refractive corneal inlay implantation combined with cataract surgery

Contact Info

Product

Resources

About