cDNA cloning of l-dopa decarboxylase from the eclosion stage of the insect Ceratitis capitata. Evolutionary relationship to other species decarboxylases

Mantzouridis, T.; Sideris, Diamantis C.; Fragoulis, Emmanuel G.

doi:10.1016/s0378-1119(97)00527-1

Cited by 8 publications

(7 citation statements)

References 28 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Neighbor-joining tree of the DDC amino acid sequences from fruitflies, a mosquito, and a moth. Y08388 has been reported to be from the medfly Ceratitis capitata (Mantzouridis et al 1997), but its great difference from the Ceratitis sequence we have obtained and great similarity to species of the D. melanogaster group make this origin uncertain.…”

Section: Figmentioning

confidence: 70%

On the Evolution of Dopa decarboxylase (Ddc) and Drosophila Systematics

et al. 1999

View full text Add to dashboard Cite

We have sequenced most of the coding region of the gene Dopa decarboxylase (Ddc) in 24 fruitfly species. The Ddc gene is quite informative about Drosophila phylogeny. Several outstanding issues in Drosophila phylogeny are resolved by analysis of the Ddc sequences alone or in combination with three other genes, Sod, Adh, and Gpdh. The three species groups, melanogaster, obscura, and willistoni, are each monophyletic and all three combined form a monophyletic group, which corresponds to the subgenus Sophophora. The Sophophora subgenus is the sister group to all other Drosophila subgenera (including some named genera, previously considered outside the Drosophila genus, namely, Scaptomyza and Zaprionus, which are therefore downgraded to the category of subgenus). The Hawaiian Drosophila and Scaptomyza are a monophyletic group, which is the sister clade to the virilis and repleta groups of the subgenus Drosophila. The subgenus Drosophila appears to be paraphyletic, although this is not definitely resolved. The two genera Scaptodrosophila and Chymomyza are older than the genus Drosophila. The data favor the hypothesis that Chymomyza is older than Scaptodrosophila, although this issue is not definitely resolved. Molecular evolution is erratic. The rates of nucleotide substitution in 3rd codon position relative to positions 1 + 2 vary from one species lineage to another and from gene to gene.

show abstract

Section: Figmentioning

confidence: 70%

On the Evolution of Dopa decarboxylase (Ddc) and Drosophila Systematics

et al. 1999

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…The conserved amino acids are residues 267-317, which surround the PLP-binding site (Ichinose et al, 1989), as well as, the extended regions of amino acids 64-155 and 182-204, which according to Maras et al (1991) are important for the enzyme's catalytic function (Maras et al, 1991). Table 2 shows the percentage of human DDC amino acid identity to other species (Maras et al, 1991;Mantzouridis et al, 1997).…”

Section: Homologymentioning

confidence: 99%

DDC (dopa decarboxylase (aromatic L-amino acid decarboxylase))

Florou¹,

Scorilas²,

Vassilacopoulou³

et al. 2012

Atlas of Genetics and Cytogenetics in Oncology and Haematology

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Ceratitis capitata (Mantzouridis et al, 1997;Mantzouridis and Fragoulis, 1998). Τα δύο αυτά εναλλακτικά μετάγραφα διαφέρουν μόνο ως προς την 5'-μη μεταφραζόμενη περιοχή τους και οδηγούν στη σύνθεση της ίδιας πρωτεΐνης, όταν μεταφράζονται (Ichinose et al, 1992).…”

Section: ρόλος της πρωτεΐνης Bcl2l12 στην απόπτωσηunclassified

Μελέτη Και Κλινική Αξιολόγηση Του Νέου Αποπτωτικού Γονιδίου BCL2L12 Και Της L-Dopa Αποκαρβοξυλάσης Στον Καρκίνο Του Παχέος Εντέρου

Kontos¹,

Κοντός²

View full text Add to dashboard Cite

ΠρόλογοςΗ παρούσα διδακτορική διατριβή εκπονήθηκε κατά το χρονικό διάστημα Νοέμβριος 2004 -Ιούνιος 2009 στον Τομέα Βιοχημείας και Μοριακής Βιολογίας του Τμήματος Βιολογίας της Σχολής Θετικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ε.Κ.Π.Α.), στα πλαίσια του Προγράμματος Ενίσχυσης Ερευνητικού Δυναμικού (Π.ΕΝ.Ε.Δ. 2003) με κωδικό 03ΕΔ 178, επιστημονικό υπεύθυνο τον Αναπλ. Καθηγητή Ανδρέα Σκορίλα, και ανάδοχο φορέα το Ε.Κ.Π.Α. Καταρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω ολόψυχα τον Αναπλ. Καθηγητή Ανδρέα Σκορίλα και επιβλέποντα της παρούσας διδακτορικής διατριβής, για την εμπιστοσύνη που έδειξε στο πρόσωπό μου, το συνεχές και αμείωτο ενδιαφέρον του, την επιστημονική καθοδήγηση και υποστήριξή του, και την αμέριστη συμπαράστασή του, καθ' όλη τη διάρκεια εκπόνησης της διατριβής. Θερμές ευχαριστίες θα ήθελα να απευθύνω στον Καθηγητή Εμμανουήλ Φραγκούλη για τις πολύτιμες συμβουλές και εύστοχες παρατηρήσεις του με στόχο πάντα την όσο το δυνατόν πιο άρτια εκπαίδευση μου και μύησή μου στη Βιοχημεία, και την εκτίμηση στο πρόσωπό μου. Αποτελεί τιμή μου η συμμετοχή του στην Τριμελή Συμβουλευτική Επιτροπή της διδακτορικής μου διατριβής. Επίσης, θα ήθελα ολόθερμα να ευχαριστήσω την Επίκ. Καθηγήτρια Διδώ Βασιλακοπούλου για τη συμβολή και την καθοδήγησή της στη διεξαγωγή βασικών πειραμάτων της παρούσας διατριβής, τις εύστοχες και δημιουργικές υποδείξεις της, το ειλικρινές ενδιαφέρον που επέδειξε στο έργο μου, και την υποστήριξή της σε επιστημονικό και ηθικό επίπεδο. Αναφερόμενος στους ανθρώπους που με βοήθησαν, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Αναπλ. Καθηγητή Διαμάντη Σίδερη για τις ιδιαίτερα χρήσιμες συμβουλές του και τις πολύτιμες γνώσεις που μου δίδαξε, τον Καθηγητή Κωνσταντίνο Βοργιά για τη βοήθεια που μου παρείχε πρόθυμα οποτεδήποτε τη χρειάστηκα, και το Dr Γεώργιο Παναγιώτου, Διευθυντή Ερευνών του Ινστιτούτου Μοριακής Ογκολογίας, για τις πολύτιμες γνώσεις που μου παρείχε και τη δυνατότητα που μου έδωσε να εκτελέσω τα πειράματα φασματομετρίας μάζας στο εργαστήριό του. Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Αναπλ. Καθηγητή Δημήτριο Γουργιώτη, ο οποίος δέχτηκε πρόθυμα να συμμετάσχει, μαζί με όλους τους προαναφερθέντες, στην Επταμελή Εξεταστική Επιτροπή της διδακτορικής μου διατριβής. ii Ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλω στον Αναπλ. Καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α., Ιορδάνη Παπαδόπουλο, για τη συλλογή του συνόλου των φυσιολογικών και καρκινικών ιστολογικών δειγμάτων παχέος εντέρου που χρησιμοποιήθηκαν ως βιολογικό υλικό στην παρούσα διατριβή, καθώς και στον ιατρό Δημήτρη Χαντζή, για την κατασκευή της λεπτομερούς βάσης κλινικοπαθολογικών δεδομένων και δεδομένων επιβίωσης των ασθενών. Ακόμα, θα ήθελα να ευχαριστήσω τη Dr Μαρουλιώ Ταλιέρη (Ερευνητικό Κέντρο «Γ. Παπανικολάου», Περιφερειακό Αντικαρκινικό Γενικό Νοσοκομείο «Άγιος Σάββας») και την Επίκ. Καθηγήτρια Ουρανία Τσιτσιλώνη για την πολύτιμη βοήθειά τους στα πειράματα των κυτταροκαλλιεργειών. Φυσικά, δεν θα μπορούσα να παραλείψω από τις ευχαριστίες τη Δρα Ελληνίδα Θωμαδάκη και τη Δρα Ευφροσύνη Μπούτου, των οποίων η βοήθεια και η διδασκαλία υπήρξε καθοριστική καθ' όλη τ...

show abstract

cDNA cloning of l-dopa decarboxylase from the eclosion stage of the insect Ceratitis capitata. Evolutionary relationship to other species decarboxylases

Cited by 8 publications

References 28 publications

On the Evolution of Dopa decarboxylase (Ddc) and Drosophila Systematics

On the Evolution of Dopa decarboxylase (Ddc) and Drosophila Systematics

DDC (dopa decarboxylase (aromatic L-amino acid decarboxylase))

Μελέτη Και Κλινική Αξιολόγηση Του Νέου Αποπτωτικού Γονιδίου BCL2L12 Και Της L-Dopa Αποκαρβοξυλάσης Στον Καρκίνο Του Παχέος Εντέρου

Contact Info

Product

Resources

About