Clinical Comparison of Percutaneous and Open Hamstring Lengthening in Children with Spastic Cerebral Palsy

Abstract

Objective: Knee flexion contracture due to increased hamstring muscle spasticity is the most commonly seen knee deformity in patients with cerebral palsy (CP) and hamstring lengthening is a useful technique for this problem. The purpose of this study is to evaluate the clinical outcomes of open (OHL) vs. percutaneous hamstring lengthening (PHL) surgery. Method: This retrospective study was performed on medical files of spastic cerebral palsy patients who underwent open or closed hamstring lenghtening surgery because of knee flexion contracture between the years 2014 and 2018. All surgical procedures were carried out under general anesthesia and the patients' preoperative and postoperative popliteal angles (PA) were recorded. In OHL, one midline incision was used to lengthen the medial and lateral hamstrings. In PHL, both the medial and lateral hamstrings were lengthened percutaneously by a no. 15 blade. Results: Twenty-six knees of 17 patients were included in the study. Mean age of the patients was 10.6 (6-17) years. Nine patients with 14 knees were included in OHL and 8 patients with 12 knees in PHL group. Mean preoperative popliteal angle (PA) was 45° (±6.03) and decreased to 24° (±4.37) after the OHL procedure (p=0.0001). Mean preoperative PA was 49.75° (±6.7) and decreased to 26° (±7.12) after the PHL procedure (p=0.0001). There was no statistically significant difference in terms of the mean differences between the preoperative and postoperative PA in OHL and PHL groups (p=0.215). Conclusion: The findings of this study have shown that the relatively simple and minimal invasive PHL technique can be considered a viable option in selected patient groups for hamstring lengthening.

Multi-Level Fibrotomy for Pediatric Patients with Cerebral Palsy: A Cohort Study

“…The surgical procedures usually include tenotomies and lengthening of the retracted and spastic muscles. These procedures can be performed with open or percutaneous techniques [5][6][7][8][9][10][11]. The surgical incision, the type of procedure, and the post-surgical rehabilitation and casting time could be variable [12], depending on the surgical technique adopted.…”

Η Αποτελεσματικότητα Ενός Συνδυασμένου Προγράμματος Λειτουργικής Φυσικοθεραπείας Και Ελάχιστης Επεμβατικής Ορθοπαιδικής Χειρουργικής Στην Αδρή Κινητική Λειτουργία Παιδιών Με Εγκεφαλική Παράλυση

“…Στη διεθνή βιβλιογραφία έχουν περιγραφεί διάφορες τεχνικές χειρουργικής επιμήκυνσης, οι οποίες πραγματοποιούνται μέσω ανοικτής ή διαδερμικής προσπέλασης [26]. Η διαδερμική χειρουργική επιμήκυνση συνιστά μία ελάχιστη επεμβατική χειρουργική που πλεονεκτεί και προτιμάται έναντι της παραδοσιακής ανοικτής χειρουργικής [27][28][29][30], κυρίως λόγω των θετικών της επιδράσεων στη μυϊκή δύναμη και στην αδρή κινητική λειτουργία [31,32]. Η…”

“…Τα τελευταία χρόνια, πέραν της ενδοσκοπικής τεχνικής -που έχει κυρίως αναπτυχθεί για την επιμήκυνση του γαστροκνημίου[424][425][426][427] και δεν θα αναλυθεί στο παρόν πόνημα-η διαδερμική (percutaneous) τομή (μικρή δερματική οπή) συνιστά μια ολοένα και πιο κοινή εναλλακτική τεχνική για τις τενοντοτομές στην Ε.Π. (π.χ., τεχνική κατά Hoke, White, τύπου Z)[26,30,[428][429][430][431][432][433], καθότι ο κίνδυνος υπερδιόρθωσης-υπερεπιμήκυνσης δεν είναι μεγαλύτερος από εκείνον της ανοικτής τεχνικής[26], αλλά μάλλον μικρότερος[27].Η διαδερμική χειρουργική επιμήκυνση αποτελεί μία ελάχιστη επεμβατική ορθοπαιδική χειρουργική που πλεονεκτεί έναντι της κλασικής ανοικτής ή της ελάχιστα επεμβατικής μίνι ανοικτής τεχνικής, λόγω του περιορισμένου χρόνου παραμονής στο νοσοκομείο, της χαμηλότερης συχνότητας επιπλοκών και της αμελητέας ουλοποίησης τόσο εσωτερικά (δηλ. περιορισμένος σχηματισμός ινώδους ιστού πέριξ του επιμηκυμένου τένοντα), όσο και εξωτερικά (δηλ.…”

“…περιορισμένος σχηματισμός ινώδους ιστού πέριξ του επιμηκυμένου τένοντα), όσο και εξωτερικά (δηλ. μικροσκοπική δερματική ουλή)[28,30]. Βέβαια, σε αντίθεση με την ανοικτή τεχνική, στη διαδερμική επιμήκυνση δεν υπάρχει μία σαφής και ακριβής περιγραφή σε διδακτικά εγχειρίδια, χειρουργικό άτλα και επιστημονικά άρθρα[29] και, επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι οδηγεί σε ανομοιογενή/ασυνεπή βαθμό επιμήκυνσης[426].…”