38Böbrek Nakilli Hastalarda BK Nefropatisi Ö ÖZ ZE ET T Polyomavirüse bağlı nefropatinin en önemli nedeni insan BK polyomavirüsü (BKV)'dür. Virüs, üriner sistemde latent olarak yaşayabilir. Özellikle solid organ nakli sonrası ve immün sistemi bozulmuş kişilerde aktive olmaktadır. BK ilişkili nefropati (BKVN) böbrek nakli sonrası %1-10 sıklığında görülmekte ve %30-80 greft kaybına ilerlemektedir. BKVN'nin patogenezi tam bilinmemekle birlikte; viral replikasyon ve immünsupresyon suçlanmaktadır. İmmünsupresif protokollerdeki farklılıklar BKVN gelişimini etkileyebilmektedir. Özellikle kalsinörin inhibitörü, mikofenolat mofetil ve steroid içeren üçlü protokollerde risk daha fazladır. Hastalık, böbrek nakli sonrası erken dönemde greft kaybına yol açabilmektedir. Bu nedenle, naklin ilk yılında BKV'nin idrarda veya serumda replikasyonunun izlenmesi hastalığın seyri açısından önemlidir. İmmünsupre-sif tedavinin değiştirilmesi ve antiviral tedaviler, hastalarda virüse karşı hücresel yanıtı arttırmakta ve virüsün çoğalmasını azaltmaktadır. Geç tanı; geriye dönüşümsüz hasara, greft kaybına ve tedavi direncine yol açmaktadır. Sidofovir, leflunomid ve intravenöz immünglobulin gibi yardımcı tedavilerin etkinliği hâlâ tartışma konusudur. Tedaviye rağmen greft kaybı ve diyalize dönüş görüle-bilmektedir. Bu nedenle bu çalışmada, böbrek nakli hastalarında BKVN ile ilgili güncel yaklaşımlara odaklanılmıştır.A An na ah h t ta ar r K Ke e l li i m me e l le er r: : BK virüsü; greft ömrü; böbrek transplantasyonu; immünsupresif ajanlar A AB BS S T TR RA AC CT T The human BK polyomavirus (BKV) is the major cause of polyomavirus-associated nephropathy. The virus can survive latently in urinary system. The virus activates in individuals with impaired immune functions, especially after solid organ transplantation. BK induced nephropathy (BKVN) is seen in 1-10% after kidney transplantation and 30-80% of them progress to graft loss. The pathogenesis of BKVN is unclear, but viral replication and immunosuppression are accused. Differences in immunosuppressive regimens may affect the development of BKVN. Especially, there is more risk in triple protocols including calcineurin inhibitor, mycophenolate mofetil and corticosteroid. The disease leads graft loss in the early period after kidney transplantation. Therefore, the monitoring of replication for BKV in urine or serum is important for disease progression within the first year of transplantation. Changing immunosuppressive and antiviral therapies increase cellular response against the virüs, and decrease viral replication in patients. Late diagnosis causes irreversible damage, treatment resistance and graft loss. The efficacy of adjuvant therapies such as cidofovir, leflunomide and intravenous immunoglobulin are still a matter of debate. Therefore, this review has been focused on the current approaches related with BKVN in kidney transplant patients. K Ke ey y W Wo or rd ds s: : BK virus; graft survival; kidney transplantation; immunosuppressive agents T Tu ur rk ki iy ye e K Kl li in ni ik k...