Wprowadzenie i cel pracy. Bakterie beztlenowe są składnikiem naturalnego mikrobiomu człowieka. Wiele z nich charakteryzuje się niską patogennością, ale mogą powodować zakażenia oportunistyczne i zakażenia mieszane. Niektóre gatunki są bezwzględnie patogenne. Celem pracy jest ukazanie problemów, które pojawiają się na każdym etapie badania mikrobiologicznego z udziałem bakterii beztlenowych. Opis stanu wiedzy. Nader często, ze względu na trudności techniczne i koszt badania, diagnostyka mikrobiologiczna w kierunku bakterii beztlenowych prowadzona jest w stosunkowo nielicznych laboratoriach mikrobiologicznych. Pomijanie tych bakterii w rutynowym badaniu mikrobiologicznym wpływa na niedoszacowanie ich udziału w etiologii zakażeń oraz uniemożliwia monitorowanie oporności na antybiotyki. Szczególnie często wśród beztlenowców izolowane są szczepy oporne na klindamycynę, antybiotyki beta-laktamowe skojarzone z inhibitorem beta-laktamaz, pojawiają się także izolaty oporne na karbapenemy. Problem oporności dotyczy głównie beztlenowych pałeczek Gram-ujemnych. Podsumowanie. Właściwa procedura badania-od etapu kwalifikacji próbki do interpretacji otrzymanego wynikuwpływa na wiarygodność wyniku. Mikrobiologiczne oznaczanie lekowrażliwości bakterii beztlenowych umożliwia śledzenie zmian lekooporności tej grupy bakterii, ustalanie zasad terapii empirycznej i kreowanie właściwej polityki antybiotykowej w szpitalu.