Co łączy przyjaciół: różnice czy podobieństwa? Badanie reprezentacji własnego Ja i Ja przyjaciela wśród ukraińskich kobiet i mężczyzn

Abstract

Podstawą teoretyczną badania była koncepcja Ja Rogersa (1951, 1959, 1965, 1977). Badanie przeprowadzono z wykorzystaniem metody dyferencjału semantycznego autorstwa Osgooda (1957). Zadaniem osób badanych było zrekonstruowanie trzech Ja: 1) Ja realnego – prawdziwego obrazu siebie, czyli tego, jak badany widzi samego siebie i jak się czuje w rzeczywistości; 2) Ja idealnego, czyli tego, jakie cechy badany chciałby mieć, a ich w danym czasie nie posiada; oraz 3) Ja bliskiego przyjaciela, które może być odmienne od Ja realnego lub Ja idealnego osoby badanej albo do niego podobne. Odpowiedzi były analizowane pod kątem 3 czynników dyferencjału semantycznego: oceny, siły i aktywności, z wykorzystaniem testu t Studenta. W badaniu udział wzięło 100 ukraińskich studentów (w tym 50 kobiet i 50 mężczyzn) Wydziału Ekologii i Technologii Chemicznej Donieckiego Narodowego Uniwersytetu Technicznego. Średnia wieku badanych osób wynosiła 21,56 (SD = 1,68). Wyniki badań pokazały, że odpowiedzi mężczyzn różnią się statystycznie i totnie w reprezentacjach własnego Ja realnego i Ja przyjaciela, ale w reprezentacjach własnego Ja idealnego i Ja przyjaciela nie różnią się. W odpowiedziach kobiet natomiast istotne różnice w reprezentacjach Ja idealnego i Ja przyjaciela występują pod kątem czynników siła i aktywność, a w reprezentacjach własnego Ja realnego i Ja przyjaciela różnią się statystycznie pod kątem czynnika ocena. Przeprowadzone badanie wykazało, że istnieją różnice w reprezentacjach własnego Ja oraz Ja przyjaciela u kobiet i mężczyzn w okresie wczesnej dorosłości.