Çocuğu Hastanede Yatan Ebeveynlerin Aile Merkezli Bakım Alma Durumlarını Etkileyen Faktörlerin Belirlenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, çocuğu hastanede yatan ebeveynlerin, aile merkezli bakım uygulamalarına katılma durumları ve etkileyen faktörleri belirlemektir. Hastalar ve Yöntem: Bu kesitsel araştırma bir çocuk hastanesinin yataklı servislerinde çocuklarına refakat eden ebeveynler ile Temmuz 2014-Nisan 2015 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklem grubunu araştırmaya katılmayı kabul eden 303 ebeveyn oluşturmuştur. Bulgular: Ebeveynlerin çoğunluğunun (%95) hastanede çocuklarının bakımına katıldıkları, en çok bakımına katıldıkları uygulamaların çocuğun temel fiziksel bakımını karşılamaya yönelik uygulamalar (yemek yeme, hijyen gereksinimlerini karşılama) ve ilaç uygulaması olduğu (%37,6) belirlendi. Çocukları planlı bir şekilde hastaneye yatırılan ebeveynlerin sağlık profesyonellerine daha fazla soru sorabildiği belirlenmiştir (p<0,05). Ebeveynlerin çoğunluğunun (%72.6) teslimlere katılmak istedikleri belirlendi. Ebeveynlerin eğitim seviyeleri ve çocuklarının hastalığını, hastanede aldıkları tedavi protokolünü, çocuklarına yapılan uygulamaların nedenlerini ve yatak başı hemşire teslimlerini anlama durumları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu bulundu (p<0.05). Sonuç: Bu araştırmanın sonucunda, çocukları hastanede yatan ebeveynlerin aile merkezli bakım sürecine katılmalarını planlarken; ebeveynlerin eğitim seviyesi ve çocukların hastaneye yatış şekli gibi özelliklerin, sağlık profesyonelleri tarafından dikkate alınması gerekliliği sonucu ortaya çıkmıştır.

Pedi̇atri̇ Hemşi̇releri̇ni̇n Ebeveyn Olduktan Sonra Mesleki̇ Yaklaşimlari: Kali̇tati̇f Çalişma

“…(Y-41) -"Baş etme yöntemlerimi paylaşıyorum." (K-25) Çocuğun hastaneye yatması tüm aile üyelerinin günlük rutinlerini ve ebeveynlik rollerini değiştirmekle ile beraber, çocuk ve ailesinin psikolojik sıkıntılar yaşamasına neden olabilmektedir (24). Literatür doğrultusunda ebeveynlerin çocuğun yanında kalma durumlarında çocukların hastane ortamına daha iyi uyum sağladıkları, daha az ağrı ve uyku problemi yaşadıkları ve daha az ağladıkları belirlenmiştir (24).…”

“…(K-25) Çocuğun hastaneye yatması tüm aile üyelerinin günlük rutinlerini ve ebeveynlik rollerini değiştirmekle ile beraber, çocuk ve ailesinin psikolojik sıkıntılar yaşamasına neden olabilmektedir (24). Literatür doğrultusunda ebeveynlerin çocuğun yanında kalma durumlarında çocukların hastane ortamına daha iyi uyum sağladıkları, daha az ağrı ve uyku problemi yaşadıkları ve daha az ağladıkları belirlenmiştir (24). Çocuğu hastanede yatan ebeveynlerle yapılan çalışmalarda da ebeveynlerin çocukları ile ilgili tanı, tedavi ve bakım hakkında bilgi almak (25,26) ve çocuklarının bakımlarına katılmak istedikleri belirlenmiştir (27).…”

“…Çocuğu hastanede yatan ebeveynlerle yapılan çalışmalarda da ebeveynlerin çocukları ile ilgili tanı, tedavi ve bakım hakkında bilgi almak (25,26) ve çocuklarının bakımlarına katılmak istedikleri belirlenmiştir (27). Ayrıca ilgili alanda ebeveynlerin çocukların yanında olmaları, yeterli bilgi almaları ve bakıma katılmalarının ebeveyn ve çocukların anksiyete ve kaygılarının azalttığını ve memnuniyetlerinin arttırdığını ifade edilmiştir (24,28). Çalışmada da hemşirelerin, ebeveynleri çocuğun bakım ve tedavi süreci ile ilgili bilgilendirdikleri, onlarla deneyimlerini ve başetme yöntemlerini paylaştıkları görülmüştür.…”

Çocuk Kliniklerinde Çalışan Hemşirelerin Çocuğun Bakımına Ebeveyn Katılımına Yönelik Tutumlarının Değerlendirilmesi

“…Ebeveynlerin çocukları hastanede kaldığı süreçte çocukları ile birlikte hastanede kalma, çocuklarına bakım verilirken aktif rol alma, çocuğun tanı, hastalık süreci, tedavi ve yapılan testler konusunda bilgilendirilme gereksinimlerinin olduğu bildirilmektedir (7)(8)(9). Bu gereksinimlerden yola çıkarak ebeveynlerin hastanede kaldıkları süreçte ve taburculuk sonrasında tedavinin evde devamlılığının gerektiği durumlarda ebeveynlerin beklenti ve gereksinimlerine en uygun sağlık hizmeti verebilmek, çocuk ve ebeveynlerin anksiyetesini azaltarak iyileşme sürecini hızlandırmak amacıyla çocuk sağlığı alanında aile merkezli bakım uygulamaları önerilmektedir (2,10).…”