Çocukluk Çağı Göz Travmalarının Değerlendirilmesi: Tek Merkezli 5 Yıllık Deneyim

Abstract

2 Medipol Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye ABS TRACT Aim: To assess the epidemiology and prognostic factors of pediatric ocular traumas. Materials and Methods:This retrospective study included 258 eyes of 248 patients between 0-16 years of age who were presented to ophthalmology clinic of our hospital between November 2008 and November 2013. Age, gender, type and cause of the trauma, time elapsed from the onset of the trauma to admission to the hospital, intraocular pressure, initial and final visual acuities were obtained from the medical records of patients. McNemar and Chi-square tests were used in statistical analyses. Results: In the 258 eyes included in the study, the male to female ratio was approximately 1.3:1, and most were 7 to 12 years old. Non-perforating trauma in the anterior segment was the most common type of injury (88.3%). After the treatment, best corrected visual acuity was 0.5 or better in 70% of the patients, while it was 0.05 or worse in 14%. Follow-up period was ranged from 1 day to 36 months. Endophthalmitis was detected in 4 patients (1.55%) and intraocular foreign body was detected in 4 patients. Toys were the most frequent cause of trauma in children under 6 years of age while it was stone and wood in those over 6 years of age. Diagnoses, therapies implemented, ocular complications, and outcomes were reported. Conclusion: Unilateral blindness in childhood due to ocular traumas is avoidable and its incidence could be markedly reduced by emphasizing an information strategy and education based on prevention of ocular trauma. Thus more adequate adult supervision and educational and legislative measures are necessary and useful in order to reduce prevalence and morbidity of these accidents. The Journal of Pediatric Research 2014;1(2):70-5 Key Words: Child, eye trauma, epidemiology, visual acuity ÖZET Amaç: Çocukluk çağı göz travmalarının epidemiyolojisinin ve prognostik faktörlerinin değerlendirilmesi. Gereç ve Yöntem: Bu retrospektif çalışmaya, Kasım 2008 ve Kasım 2013 yılları arasında hastanemiz göz kliniğine göz travması ile başvuran 0-16 yaş arasında 248 hastanın, 258 gözü dahil edildi. Hasta dosyaları taranarak yaş, cinsiyet, travmanın tipi ve oluşum yeri, travmanın oluşumundan hastaneye varışa kadar geçen süre, göz içi basınçları, ilk ve son görme keskinlikleri kayıt altına alındı. McNemar ve Ki-kare testi istatistiksel değerlendirilmede kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 258 gözde erkek/kız oranı 1,3/1 idi. En sık travma uğrama yaşı 7-12 yaş arasında idi. Ön segmentin nonperforan travması (%88,3) en sık rastlanılan tip idi. Tedavi sonrasında en iyi düzeltilmiş görmesi 0,5 ve üzerinde olan göz miktarı %70 (n=182) iken 0,05 ve altında kalan göz oranı %14 (n=36) idi. Takip süresi 1 gün ile 36 ay arasında olduğu tespit edildi. Endoftalmi tespit edilen olgu sayısı 4 (%1,55) iken göz içi yabancı cisim 4 olguda tespit edildi. 6 yaş altında travmaya en sık oyuncaklar neden olur iken 6 yaş sonrasında en sık etken taş ve sopa...

Open Globe Injuries in Childhood: Etiology and Results

“…Görme keskinliğinde kalıcı azalmaya neden olabilecek penetran yaralanmalar hem hastaların hayat kalitesini etkilemekte hem de ailesinde psikolojik sarsıntı yaratmaktadır. Travmaların büyük bölümü önlenebilir sebeplerden meydana geldiği için evde, sokakta ve okullarda gerekli tedbirler alınarak göz travmaları ve bunun sonucunda oluşabilecek görme azlığının getirdiği maddi ve manevi yük azaltılabilir (3,4).…”