Communication Education and Interdisciplinarity: An Evaluation on the Profile of Academics in Communication Faculties

Abstract

Bu çalışma iletişim fakültelerindeki öğretim üyesi sosyolojisine odaklanmaktadır. Türkiye' de yükseköğretim kurumları bünyesinde faaliyet gösteren iletişim fakültesi sayısının hızlı artışının incelenmesi gerektiği ön kabulünden hareket eden çalışmada, disiplinlerarası olduğu var sayılan iletişim bilimleri alanındaki akademisyen kompozisyonunun betimlenmesi amaçlanmaktadır. Kamu üniversiteleri bünyesinde eğitim faaliyetini sürdüren 38 iletişim fakültesinin araştırma konusu edildiği çalışmada, içerik analizi yönteminden yararlanılmıştır. Çalışmada fakültedeki kadro mühendisliğinin disiplinlerarası bir bilim dalının gereklerini yerine getirecek şekilde yapılıp yapılmadığı ya da hibrit (melez) bir yapılanmanın var olup olmadığı gibi sorulara cevap aranmaktadır. Elde edilen bulgular değerlendirildiğinde kamu üniversitelerindeki iletişim fakültelerinin, birçok sosyal bilimler ve fen bilimleri disiplinlerinden akademik formasyona sahip bir öğretim üyesi kompozisyonuna sahip olduğu saptanmıştır.

İletişim Programlarının Kimliği: Üniversiteler ve Alanlar Arası Akademik Hareketlilik

“…Böylece, yazarlar, iletişim alanının henüz bağımsız bir disiplin kimliğine kavuşamadığı sonucuna ulaşmışlardır (Arık ve Bayram 2011). Son olarak, iletişim fakültelerindeki akademisyen profili üzerine yapılan bir çalışmada, 38 devlet üniversitesinin iletişim fakültelerindeki çalışan toplam 678 öğretim üyesi incelenmiştir (Akgül ve Akdağ 2018). Buna göre, profesörlerin %74'ü, doçentlerin %79'u, yardımcı doçentlerin ise %83'ü iletişim alanında doktora yapmıştır.…”

“…Buna göre, profesörlerin %74'ü, doçentlerin %79'u, yardımcı doçentlerin ise %83'ü iletişim alanında doktora yapmıştır. Özetle, söz konusu çalışmada da öğretim üyesi kompozisyonunun parçalı ve melez bir yapıdan ibaret olduğu ancak unvanlara göre bakıldığında iletişim alanından yetişen akademisyenlerin oranının doktor öğretim üyesi ve doçent düzeyinde arttığı görülmüştür (Akgül ve Akdağ 2018).…”

“…Türkiye'de de bir yanda iletişim programlarının sayısı ve çeşidi artmaya devam ederken, öte yandan iletişim alanının kimliğine ilişkin tartışmalar devam etmektedir (Akgül ve Akdağ 2018;Arık ve Bayram 2011). Türkiye yükseköğretim sistemi içerisinde iletişim programlarının ve öğrencilerinin sayıları zamanla artmış ve bir akademik alan olarak İletişim programlarının kimliğini ve beslendiği kaynakları analiz etmek önemli bir araştırma konusu haline gelmiştir.…”

“…Bir başka ifadeyle, bu araştırma iletişim fakültelerinde çalışan öğretim üyelerinin doktoralarını hangi üniversitelerde ve hangi alanlarda yaptıklarını inceleyerek, Türkiye'deki iletişim alanının kimliğinin insan kaynağı boyutunu ortaya koymak amacındadır. İletişim alanın kimliği; programların amacı, adı ve içeriği (Elpeze Ergeç 2014), yürütülen araştırmaların ve doktora tezlerinin kapsamı (Tokgöz 2006) ve öğretim üyelerinin doktora yaptıkları alanlar (Akgül ve Akdağ 2018;Arık ve Bayram 2011) gibi muhtelif konularla ilişkilidir. Bu araştırma, mevcut iletişim programlarındaki insan kaynağının (öğretim üyelerinin) akademik kökenlerinin (doktora yaptıkları yükseköğretim kurumları ve alanları) açığa çıkarılması ve bu insan kaynağının yükseköğretim alanları ve kurumları arasındaki hareketliliğini ortaya koyma amacı ile sınırlıdır.…”

Professional Orientation After Journalism Education: A Research On Ege University Journalism Department Graduates Between 2010-2017

“…2017;Akgül vd., 2018) eğitim programı içeriklerine odaklanmaktadır. Yanı sıra karşılaştırmalı çalışmalar (Kandemir, 2012;Yıldırım, 2012;Karaarslan, 2019), iletişim akademisyenlerini konu edinen çalışmalar (Bayram ve Arık, 2011;Temel ve Önürmen, 2017;Akgül ve Akdağ, 2018); öğrenci, akademisyen ve meslek mensuplarını birlikte ele alan çalışmalar (Atabek ve Şendur Atabek, 2014) ve çalışan gazetecilerin sorunlarına odaklanan çalışmalar (Altun, 1995;Öke, 1994;Seçkin, 2010;Ş. Öztürk, 2017) bu konuda zengin bir literatüre işaret etmektedir.…”