Koncepcja miasta sprawiedliwości naprawczej jest jednym z najnowszych osiągnięć rozwoju praktyki oraz teorii sprawiedliwości naprawczej w ciągu ostatnich lat. Pomimo braku jednolitych standardów wdrażania tej idei, koncepcję miasta sprawiedliwości naprawczej można zdefiniować jako proces kształtowania życia społecznego oraz przestrzeni miejskiej przez pryzmat filozofii, zasad i wartości sprawiedliwości naprawczej. Celem niniejszego opracowania jest omówienie wniosków z analizy procesu wdrażania koncepcji miasta sprawiedliwości naprawczej w oparciu o doświadczenia następujących miast: Hull (Wielka Brytania), Bristol (Wielka Brytania), Brighton i Hove (Wielka Brytania), Leuven (Belgia), Como (Włochy), Tempio Pausania (Włochy), Whanganui (Nowa Zelandia) oraz Oakland (Stany Zjednoczone). Opracowanie kończy krótkie podsumowanie dotychczasowych działań na rzecz rozwoju idei miast sprawiedliwości naprawczej we Wrocławiu. The concept of a restorative city is one of the most recent successful developments in the field of restorative justice theory and practice. Despite the lack of universal standards of implementation, a restorative city can be defined as a process that aims to shape both community life as well as urban space through the lens of restorative justice philosophy, values, and standards. The purpose of this article is to discuss the results of the analysis of how this concept has been implemented in the following cities: Hull (United Kingdom), Bristol (United Kingdom), Brighton & Hove (United Kingdom), Leuven (Belgium), Como (Italy), Tempio Pausania (Italy), Whanganui (New Zealand) and Oakland (United States). The article concludes with a brief summary of activities that have been undertaken in Wrocław in order to gain the status of a restorative city.