Comparison of anterior orbital measurements obtained using standard frequency ultrasound, high frequency ultrasound and magnetic resonance

Abstract

Cel: porównanie pomiarów zmian położonych w przedniej części oczodołu, wykonanych za pomocą rezonansu magnetycznego w cewce lokalnej oraz ultrasonografii standardowej i wysokiej częstotliwości. Materiał i metody: analiza retrospektywna danych pacjentów z lat 2011-2017 diagnozowanych i leczonych w Poradni Onkologii Okulistycznej Szpitala Klinicznego Przemienienia Pańskiego UMP. Pacjentów włączano do badanej grupy, jeśli do diagnostyki użyto badań rezonansu magnetycznego i ultrasonografii. Wyniki: badaną grupę stanowiło 7 mężczyzn i 10 kobiet w średnim wieku 59 lat. Obserwowano w większości naczyniaki (5 przypadków-29,4%), żylaki (3 pacjentów-17,6%), zmiany przerzutowe (2 pacjentów-11,8%). Średnia wartość wymiaru przednio-tylnego zmian wynosiła 8,87 mm w badaniu rezonansu magnetycznego, 7,59 mm w badaniu ultrasonografii i 7,50 mm w badaniu ultrabiomikroskopii. Wymiar poprzeczny wynosił średnio 9,85 mm w badaniu rezonansu magnetycznego, 9,69 mm w badaniu ultrasonografii i 8,93 mm w badaniu ultrabiomikroskopii. W 12 przypadkach (70,6%) rozbieżność między pomiarem wymiaru przednio-tylnego (penetracji w głąb oczodołu) w badaniu rezonansu magnetycznego a tym samym pomiarem w badaniu ultrabiomikroskopii wynosiła mniej niż 1,0 mm, w 2 przypadkach-między 1,0 mm a 3,0 mm (11,8%), w 2 przypadkach-powyżej 3,0 mm (11,8%). W wymiarze poprzecznym ta rozbieżność wynosiła poniżej 1,0 mm w 7 przypadkach (41,1%), 1,0-3,0 mm-w 7 przypadkach (41,1%), powyżej 3,0 mm-w 3 przypadkach (11,8%). Różnice między wynikami badań rezonansu magnetycznego i ultrasonograficznym wynosiły kolejno: różnica poniżej 1,0 mm-12 przypadków (70,5%), różnica 1,0-3,0 mm-4 przypadki (23,5%) i różnica powyżej 3,0 mm-1 przypadek (5%) dla wymiaru przednio-tylnego oraz różnica poniżej 1,0 mm-7 przypadków (41,1%), różnica 1,0-3,0 mm-5 przypadków (29,4%) i różnica powyżej 3,0 mm-2 przypadki (11,8%) dla wymiaru poprzecznego. Wnioski: analiza pomiarów z badania rezonansu magnetycznego i z badania ultrasonografii wykazała rozbieżność do 3,0 mm w 82,3% analizowanych zmian, z większą rozbieżnością dla wymiarów poprzecznych. Ultrasonografia wysokiej rozdzielczości może być alternatywą dla rezonansu magnetycznego w obrazowaniu zmian położonych w przedniej części oczodołu, w waunkach zachowania odpowiedniej techniki badania.