Comparison of Colchicine, Dapsone, Triamcinolone, and Diphenhydramine Therapy for the Treatment of Brown Recluse Spider Envenomation

Elston, Dirk M.; Miller, Scott D.; Young, Russell John; Eggers, Jeff; McGlasson, David L.; Schmidt, William H.; Bush, Anneke C.

doi:10.1001/archderm.141.5.595

Cited by 49 publications

(24 citation statements)

References 18 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Mean lesion areas in another study of brown recluse envenomation in guinea pigs were comparable, as was mean lesion area variability [2]. Rabbit models of brown recluse envenomation [3,5] have larger lesion areas and less variability, suggesting that rabbit is a better animal to study Loxosceles envenomations than guinea pig. The treatment was administered immediately after venom injection, which is not a practical consideration in most clinical cases in humans because presentations to medical treatment usually occur after the lesion development.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 94%

“…Treatment is wound management. Proposed therapies include dapsone [1][2][3], hyperbaric oxygen [1,4], cyproheptadine [3], colchicine [1], triamcinolone [3], diphenhydramine [3], electric shock [2], and topical nitroglycerin [5] applied to the site. None have been tested in randomized controlled studies in humans, but controlled studies in other mammalian species have been performed.…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

A Randomized Controlled Trial of Trypsin to Treat Brown Recluse Spider Bites in Guinea Pigs

et al. 2014

View full text Add to dashboard Cite

Brown recluse spider bites result in necrotic skin lesions for which there is no known antidote. Since venom toxins are proteins, a proteolytic enzyme like trypsin might be effective in reducing toxicity. The aim of this study was to conduct a randomized controlled trial of trypsin to treat brown recluse spider bites in guinea pigs. Subjects were 18 female guinea pigs. Anesthesia for injections was inhaled isoflurane. Analgesia was 0.05 mg/kg of buprenorphine twice a day as needed. Intervention was intradermal injection of 30 μg of brown recluse venom (Spider Pharm, Yarnell, AZ). Immediately after envenomation, subjects were randomized to two groups of nine: trypsin 10 μg in 1 mL normal saline and 1 mL of normal saline. The primary outcome was lesion area over a 10-day time period. Statistical analysis was performed with repeated measures ANOVA. Mean lesion area was smaller but not statistically different in the placebo group. Maximum lesion size occurred at day 4 in both groups, when lesion area was 76.1±108.2 mm 2 in the placebo group and 149.7± 127.3 mm 2 in the treatment group. P value was 0.15 for placebo vs. treatment. This study did not establish a role for trypsin as a treatment for brown recluse spider bites in a guinea pig model.

show abstract

Section: Discussionmentioning

confidence: 94%

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

A Randomized Controlled Trial of Trypsin to Treat Brown Recluse Spider Bites in Guinea Pigs

et al. 2014

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Bunun yararlı olup olmadığına ait kanıt için ise klinik ve deneysel çalışma gerekmektedir. Kortikosteroidlerse yatarak tedavinin başlangıcında yangısal yanıtın azaltılabilmesi için düşük dozda kullanılmaya başlanmıştır (7,27,28). Taburculuk sonrasına kadar devam eden süreçte azaltılarak kullanılan düşük doz kortikosteroid kullanımı, Loxoscelism ve sepsis tablosuna gidişte akut faz reaktanlarının kontrol altında tutulmasında olası katkısı yeni çalışmalar ile tartışılabilir.…”

Section: Discussionunclassified

Loxosceles: A Case Healed Completely Without Any Necrotic Tissue by Emergency Department and Review of the Literature

Gülalp¹,

Kayıpmaz²,

Altinors³

et al. 2013

JAEM

View full text Add to dashboard Cite

GirişDünyada örümcekler taksonomik olarak günümüze dek adlandı-rılmış olan 109 aile, 3802 cins ve 41719 türden oluşmaktadır. Loxosceles cinsi (genus) örümcekler Sicariidae ailesi içinde yer alırlar ve bu cins örümceklere violin yani keman örümcekler denilmektedir (1, 2). Zararlı cinslerden biri olan Loxocelesin farklı türleri mevcuttur. Loxosceles recluse (Kahverengi keşiş örümcek) Amerika Birleşik Devletlerinin bazı eyaletlerinde bildirilmiştir, Akdeniz türü olarak adlandırılan Loxosceles rufescens dir. Bu tür Dufour tarafından 1820'de tanımlan-mıştır (1, 2). Bunlar en sık olarak cilt lezyonuna neden olabilmekle beraber örümceğin türü ve toksin özelliğiyle ilintili olarak hastada sinir sistemi ve sistemik etkilenim de meydana gelebilir (3). Isırığının ağrısız olduğu bilinmektedir. Isırık yerinde nekrotizan araknidizm adı verilen ülserasyon ve cilt nekrozunun gelişebileceği bildirilmiştir (4). Bu lezyona neden olan asıl dermonekrotik faktör literatürde Sfingomiyelinaz D olarak belirtilmiştir. Zehirin küçük kapillerlerde hızlı koagülasyon ve oklüzyon ile doku nekrozuna yol açtığı bilinmektedir. ÖzetLoxosceles ısırığında görülen en sık bulgu ısırık yerinde progresif ülsere dermonekrozdur. Sphingomyelinase D zehirdeki asıl dermonekrotik faktördür. Zehir küçük kapillerlerde doku nekrozu başlangıcı olan hızlı koagülasyon ve oklüzyona neden olarak etkisini gösterir. 28 yaşında kadın hasta, sabah ayakkabısını giymeye çalışırken kahverengi bir örümcek tarafından ısırılmasından 3-4 saat sonra kliniğimize başvurdu. Sağ ikinci parmak iç proksimalinde lokal minimal inflamasyondan başka bulgusu yoktu. Ertesi gün gelen hastada ayak bileğine kadar orta derecede ödem, ısırık yerinden başlayarak proksimale ilerleyen sınırları net olmayan palpasyonla ısı artışı ve geniş kırmızı-mor cilt lezyonu mevcuttu. Hospitalizasyonun ilk günü CBC 'de RDW 15,50, lökosit 11,20, nötrofil %79,80, lenfosit %11,30, CRP 16, ABK'da CPK 455, LDH 78, sedimantasyon, PT, PTZ, kan gazı parametreleri normal sınırlarda idi. Ayak düz filmi çekildi. Ayak stabilizasyon ve elevasyonu sağlandı. Loxosceles zehirlenmesi öntanısıyla Acil Tıp adına 5 gün hospitalize edildi. Hospitalizasyonda sıvı replasmanı, antibiyotik, kortikosteroid, antiinflamatuar ile konservatif tedavi başlandı. Dördüncü hafta hafif pigmente cilt bulgusu dışında doku nekrozuna ait komplikasyon gelişmeksizin iyileşme sağlandı. Böcek sokmaları ile ilk anlarda belirgin bir şikayet ve bulgu olmaması klinisyeni yanıltmamalıdır. Bu hastaların izlemi ve kontrole çağrılmasının ciddi komplikasyonlar ve atlanabilecek olgularda önemi açıktır. (JAEM 2013; 12: 101-4) Anahtar kelimeler: Loxosceles, acil tıp AbstractThe most common finding of Loxosceles biting is a progresive ulcerous dermanecrosis. The responsible dermonecrotic factor found in the venom is Sphingomyelinase D. Poison effects are indicated by coagulation and occlusion which are the initial triggers of tissue necrosis in small capillaries. A 28 year old female patient was admitted after being bitten by a brown spider 3-4 hours earlier whil...

show abstract

“…Es una placa violácea dolorosa, rodeada por un halo eritematoso. Evoluciona a la formación de una escara necrótica que se desprende y deja una úlcera que cicatriza lentamente 8 . El tratamiento consiste en aplicación de hielo local, elevación de la extremidad, corticoides sistémicos, analgesia y antihistamínicos.…”

Section: Caso 2: Loxoscelismo Cutáneo Necróticounclassified

Necrosis cutánea: un desafío para el médico

et al. 2014

Rev. méd. Chile

View full text Add to dashboard Cite

Skin necrosis must be considered as a syndrome, because it is a clinical manifestation of different diseases. An early diagnosis is very important toa necrosis cutánea debe ser considerada como un síndrome, pues es la manifestación cutánea de diversas entidades clínicas. El diagnóstico precoz y la pronta identificación de la etiología son claves para un tratamiento oportuno y mejorar la sobrevida del paciente.Se recolectaron los casos más demostrativos de necrosis cutánea en pacientes hospitalizados. Se registró la historia clínica, se tomaron fotografías y en algunos casos se realizaron biopsias de las lesiones. Casos clínicosEn la Tabla 1 se presentan los casos clínicos más demostrativos de necrosis cutánea en pacientes hospitalizados en nuestra institución. Se detalla sexo del paciente, edad, antecedentes mórbidos, fármacos utilizados, clínica con la que se presentaron al momento de la consulta y el estudio de anatomía patológica (AP). Finalmente, se describe el diagnóstico y se menciona el tratamiento que se realizó. Caso 1: Necrosis por cumarínicosSe ha descrito necrosis cutánea asociada al uso de warfarina, reportándose una prevalencia entre 0,01 y 0,1% de los pacientes tratados. Aunque el mecanismo no está aclarado, se describe un efecto procoagulante transitorio por una rápida caída de los niveles de proteína C 1,2 . El cuadro clínico se manifiesta como edema y eritema de inicio súbito, asociado a dolor o parestesias. En 90% de los casos, la aparición de necrosis cutánea se produce de 3 a 6 días de iniciado el tratamiento, aunque se han descrito casos que se han desarrollado semanas o meses después 3 . El estudio histopatológico revela trombosis y depósitos de fibrina en las vénulas postcapilares sin inflamación 4,5 . El tratamiento es la suspensión del fármaco, transfusión de plasma fresco congelado y aporte de vitamina K endovenosa. Caso 2: Loxoscelismo cutáneo necróticoEl loxoscelismo es el cuadro clínico secundario a la mordedura de araña del género Loxosceles laeta, el cual presenta una forma limitada a la piel y otra sistémica (loxoscelismo cutáneo visceral), la que

show abstract

Comparison of Colchicine, Dapsone, Triamcinolone, and Diphenhydramine Therapy for the Treatment of Brown Recluse Spider Envenomation

Cited by 49 publications

References 18 publications

A Randomized Controlled Trial of Trypsin to Treat Brown Recluse Spider Bites in Guinea Pigs

A Randomized Controlled Trial of Trypsin to Treat Brown Recluse Spider Bites in Guinea Pigs

Loxosceles: A Case Healed Completely Without Any Necrotic Tissue by Emergency Department and Review of the Literature

Necrosis cutánea: un desafío para el médico

Contact Info

Product

Resources

About