Comparison of Sirolimus Plus Tacrolimus Versus Sirolimus Plus Cyclosporine in High-Risk Renal Allograft Recipients: Results From an Open-Label, Randomized Trial

Gaber, A. Osama; Kahan, Barry D.; Buren, C. Van; Schulman, S.; Scarola, Joseph; Neylan, John F.

doi:10.1097/tp.0b013e318187bab0

Cited by 54 publications

(35 citation statements)

References 20 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…An overall beneficial effect of mTOR inhibition in APC Min/ þ mice was evident from their ability to maintain weight and not become chronically anemic. The fact that rapamycin treatment did not contribute to the development of anemia also indicates that the dose administered was not toxic, as overdosing of rapamycin can cause bone marrow suppression in humans (Gaber et al, 2008). In addition, rapamycin was administered by incorporating it into their food pellets, and mice never received relatively high daily 'bolus' dosing, as was recently reported (Fujishita et al, 2008).…”

mentioning

confidence: 88%

Rapamycin inhibits oncogenic intestinal ion channels and neoplasia in APCMin/+ mice

et al. 2009

View full text Add to dashboard Cite

The adenomatous polyposis coli (APC) gene is mutated in familial adenomatous polyposis. Mice with a heterozygous APC Min mutation develop multiple intestinal neoplasia (Min) leading to premature death. Early in colorectal carcinogenesis, APC Min/ þ mice show enhanced Akt-mammalian target of rapamycin (mTOR) signaling, which is paralleled by upregulation of oncogenic K þ channels. In this study, we tested the effect of mTOR inhibition with rapamycin on tumor formation in APC Min/ þ mice and evaluated ion channel regulation. We found that continuous long-term rapamycin treatment of APC Min/ þ mice dramatically inhibits intestinal neoplasia. Moreover, although untreated APC Min/ þ mice lose weight, experience intestinal bleeding and succumb to multiple neoplasia by 22.3±1.4 weeks of age, mice treated with rapamycin maintain stable weight and survive long term (39.6 ± 3.4 weeks), with more than 30% surviving >1 year. Impressively, abnormalities in colonic electrolyte transport typical for APC Min/ þ mice are abolished, along with the suppression of epithelial Na þ channel (ENaC) and oncogenic K þ ion channels BK, Elk1 and Erg1, both functionally and at mRNA levels. These results show that continuous prophylaxis by rapamycin markedly inhibits the development of APC mutation-related polyposis, and suggest a novel contributing mechanism of action through the blockade of intestinal oncogenic ion channels.

show abstract

mentioning

confidence: 88%

Rapamycin inhibits oncogenic intestinal ion channels and neoplasia in APCMin/+ mice

et al. 2009

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…14 A significant correlation between the type of immunosuppression used and variations in the incidence and severity of herpetic infections has also been shown in renal transplant recipients. In 2008, Gaber et al 15 compared a group of 224 renal transplanted patients using sirolimus and tacrolimus with another group of 224 patients using sirolimus and cyclosporin, both on corticosteroids for 12 months. Those authors reported a higher incidence of herpes simplex infection among patients using sirolimus and tacrolimus as compared with that of the group using sirolimus and cyclosporin (4.5% and 0.4%, respectively; p = 0.01).…”

Section: Factors F O R the Development O F I N F E C T I O N After Trmentioning

confidence: 99%

Incidência e fatores de risco para complicações infecciosas no primeiro ano após o transplante renal

Sousa¹,

Galante²,

Barbosa

et al. 2010

J. Bras. Nefrol.

View full text Add to dashboard Cite

Introduction: Infectious complications significantly increase morbidity and mortality after renal transplantation. The immunosuppression used is the main risk factor and relates directly to the incidence and severity of infectious events. Methods: This is a retrospective cohort study, which assessed the incidence of infections and their risk factors among 1,676 kidney transplant recipients during the first year of follow-up. Results: Infectious events were observed in 821 (49%) patients. The mean number of infectious episodes among patients with at least one episode was 2.3 (1 -12). The most prevalent infectious complications were as follows: urinary tract infection (31.3%); cytomegalovirus infection (12%); surgical wound infection (10.3%); herpes virus infection (9.1%); pulmonary infection (5.2%); and bloodstream infection (4.3%). Cold ischemia time and the use of deceased donor grafts were important risk factors for infectious episodes. Conclusions: Infections are highly prevalent in the first year following transplantation. The main infectious complication was urinary tract infection.

show abstract

“…Pierwsza grupa otrzymywała sirolimus i takrolimus, a druga grupa -sirolimus i cyklosporynę. Wykazano podobny odsetek zakażeń w obu grupach, za wyjątkiem częstszego występo-wania zakażenia HSV w grupie osób otrzymujących takrolimus [36]. W materiale własnym w protokole leczenia immunosupresyjnego pacjenci po przeszczepieniu nerki 3 -krotnie częściej otrzymywali takrolimus niż cyklosporynę, nie mniej odsetek zakażeń w obu grupach był również podobny (47,3% vs 48,6%).…”

Section: Dyskusjaunclassified

Retrospektywna analiza zakażeń u pacjentów po przeszczepieniu nerki

Czarnota-Chlewicka

2016

Pomeranian J Life Sci

View full text Add to dashboard Cite

Wstęp: Transplantacja nerki jest najlepszym sposobem leczenia schyłkowej niewydolności tego narządu i najczęściej wykonywanym zabiegiem spośród wszystkich transplantacji narządów unaczynionych. Rozwój immunologii transplantacyjnej oraz udoskonalanie schematów leczenia immunosupresyjnego powodują zmniejszenie liczby epizodów ostrego odrzucania i pozwalają na wieloletnie funkcjonowanie przeszczepionego organu. Jednak konieczność osłabiania systemu odpornościowego poprzez przyjmowanie leków immunosupresyjnych w celu zapobiegania odrzucania przeszczepu przyczynia się do pogorszenia możliwości organizmu w walce z infekcjami. Pacjenci po przeszczepieniu nerki są w grupie szczególnego ryzyka zakażeń bakteryjnych, wirusowych i grzybiczych, które stanowią istotny problem terapeutyczny.Celem pracy była retrospektywna analiza zakażeń u pacjentów po przeszczepieniu nerki i ustalenie czynników etiologicznych oraz postaci klinicznych zakażeń, a także ustalenie czynników ryzyka zakażenia u biorców nerki.Materiał i metody: Badaniami objęto 147 pacjentów hospitalizowanych na Oddziale Nefrologii i Transplantacji Nerek w Samodzielnym Publicznym Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Szczecinie w okresie 1.01.2007–31.12.2008 r. Dane do badań zostały uzyskane z dokumentacji medycznej – protokołów przeszczepiania nerki, historii choroby oraz wyników badań mikrobiologicznych i serologicznych.Wnioski: 1. Podwyższone ryzyko wystąpienia zakażenia występowało w przypadku niskiej zgodności w układzie zgodności tkankowej HLA, długiego czasu niedokrwienia oraz u biorców, u których była konieczność stosowania większych dawek glikokortykosteroidów. 2. Szybkie rozpoznanie zakażenia i wczesne wdrożenie odpowiedniej terapii wydaje się mieć fundamentalne znaczenie dla skuteczności leczenia oraz profilaktyki dalszych powikłań infekcyjnych u pacjentów po przeszczepie nerki.

show abstract

Comparison of Sirolimus Plus Tacrolimus Versus Sirolimus Plus Cyclosporine in High-Risk Renal Allograft Recipients: Results From an Open-Label, Randomized Trial

Cited by 54 publications

References 20 publications

Rapamycin inhibits oncogenic intestinal ion channels and neoplasia in APCMin/+ mice

Rapamycin inhibits oncogenic intestinal ion channels and neoplasia in APCMin/+ mice

Incidência e fatores de risco para complicações infecciosas no primeiro ano após o transplante renal

Retrospektywna analiza zakażeń u pacjentów po przeszczepieniu nerki

Contact Info

Product

Resources

About