Pragmatyczno-krytyczna refleksja nad digitalizacją wiedzy i praktykami jej prezentacji w internecie wytyczyła nowe drogi, którymi podążają dzisiaj badania filozoficzne. Filozofia ponownie odkryła siebie i zaczęła definiować się jako dziedzina zdolna do wykorzystania obszernego inwentarza pojęciowego i metodologicznego w celu jeśli nie zrozumienia, to przynajmniej opisania i zinterpretowania wieloaspektowej rzeczywistości. Naukowa edycja cyfrowa okazuje się interesującym i owocnym polem refleksji i zastosowań praktycznych w filozofii.
Wychodząc z tego założenia, w prezentowanym artykule skupiono się na dwóch aspektach. Po pierwsze, pokazano, jak relacja między analogowością a ucyfrowieniem przekłada się na obecne praktyki naukowej edycji cyfrowej. Po drugie, starano się odpowiedzieć na pytanie, czy naukowe edycje cyfrowe tworzone na potrzeby filozofii, choć dążą zasadniczo do realizacji tych samych celów co edycje powstające na polu innych dziedzin humanistyki, a więc do zapewnienia wiarygodnych, rzetelnych i użytecznych reprezentacji naszego tekstowego dziedzictwa jako podstawy dalszych badań naukowych, mają swoją specyfikę.