GİRİŞFetal toraks patolojileri akciğer parankimleri, havayolları ya da vasküler yapılardan köken alabilirler. Birden fazla patolojinin bir arada olduğu hibrid patolojiler sıktır. Temel inceleme yöntemi fetüsün diğer organ sistemlerinde olduğu gibi ultrasonografidir (US). Manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ise tanı güçlü-ğünün yaşandığı durumlarda ve akciğer volü-mü hesaplanmasında yardımcı yöntem olarak devreye girmektedir [1,2]. Bu yazıda fetüste izlenen torakal anomaliler, köken aldıkları yapılara göre sınıflandırılarak ve US bulguları temel alınarak sunulmuştur.
Fetal Akciğer EmbriyolojisiAkciğerlerin embriyolojisi hakkında bilgi sahibi olmak akciğer kitlelerini tanımak için faydalı olabilir. Alt solunum yolları gebeliğin 4. haftası civarında primitif farenksin kaudal segmentinden oluşmaya başlar. Yaklaşık olarak 5. haftada trakea ve özefagus ayrışır. On altıncı gebelik haftasına kadar bronşlar ve primitif hava boşlukları gelişir ve tamamlanır. On altın-cı ve 24. haftalar arasında primitif hava boşluk-larının sayı ve hacminde artış olur. Yirmi dör-düncü gebelik haftasından sonra alveoller ve terminal hava keseleri gelişmeye devam eder. Akciğer matüritesi için yeterli toraks boşluğu, intrapulmoner sıvı ve diyafram innervasyonu gereklidir [3,4]. İntrapulmoner sıvı gelişen akciğerler tarafından oluşturulur ve küçük hava yollarının distansiyonu için adeta bir stent gö-revi görür. Ayrıca fetal çevresel etkenler de akciğerlerin normal gelişimi için önem taşır. Ör-neğin büyük bir akciğer kitlesi ya da diyafram paralizisi akciğer hipoplazisine neden olabilir. Toraks kafesinin küçük olmasına neden olan patolojilerde de akciğer gelişimi için yeterli yer olmayacaktır ve bu durumda yine hipoplazi gelişecektir. Eğer intrapulmoner sıvı miktarında artış olursa -trakeal atrezi ya da obstrüksiyona neden olan başka bir durumda-bu sefer akciğer hiperplazisi ortaya çıkacaktır [2][3][4].