AMAÇBu çalışmada beşinci metakarp boyun kırıklarının konservatif tedavisinde sıklıkla uygulanan tespit yöntemle-rinden dördü değerlendirildi.
GEREÇ VE YÖNTEM2008-2009 yılları arasında kliniğimize başvuran ve konservatif yöntemlerle tedavi edilen 60 hasta ileriye dönük olarak değerlendirildi. Uygulanan tespit yöntemleri; metakarpofalangeal (MF) eklemler ekstansiyonda iken distal interfalangeal (DIF) ekleme kadar uzanan sirküler alçı (Grup A), MF eklemler semifleksiyonda iken DIF ekleme kadar uzanan sirküler alçı (Grup B), el bileğinden DIF eklemin distaline kadar uzanan adeziv bandaj (Grup C) ve 4-5. MF, proksimal ve DIF eklemleri semifleksiyonda içi-ne alan "U"alçı ateli (Grup D) idi. Yerleştirme öncesi ve sonrası dönemde radyografilerle takip edilen hastaların açılanmaları ile metakarp uzunlukları ölçüldü. Hastaların eklem hareketleri ve kavrama güçleri karşılaştırmalı olarak ölçüldü ve istatistiksel değerlendirmede yapıldı.
BULGULARElli iki hasta (yaş ortalaması 30) çalışmayı tamamladı. Tedavi öncesi arka-ön ve oblik radyografilerde sırasıyla; 17˚ (SD: 11), 46˚ (SD: 11,7) olan açılanması olan kırıklar, 4 hafta sonunda 5˚ (SD: 5,9), 27˚ (SD: 10,5) açılanmalı olarak kaynadı (p: 0,05).
SONUÇBeşinci metakarp kırıklarının konservatif yöntemlerle tedavisinde uyguladığımız tespit yöntemleri arasında sonuç bakımından istatistiksel anlamlılıkta fark bulunamadı.Anahtar Sözcükler: Parmak yaralanmaları/metakarpal kırıklar/tedavi; metakarpofalangeal eklem/yaralanma; beşinci metakarp/boksör kırığı/ cerrahi dışı tedaviler.