ÖZEğitim sisteminin temel amacı, bireylerde istendik yönde davranış değişikliği oluşturmaktır. Bu değişikliklerin olmasında "öğrenme" kavramı kritik konumda yer almaktadır. Tarihsel süreçte insanın nasıl öğrendiği merak ve araştırma konusu olmuştur. Bu soruya öğretmeöğretme kuramları, yaklaşımları, modelleri, stilleri, ilkeleri, yöntemleri, teknikleri cevap vermek amacıyla kuram ve uygulamada yerini almıştır. İşbirliğine dayalı öğrenme yöntemi de bunlardan biridir. Yapılan literatür taraması sonucunda bazı kaynaklarda işbirliğine dayalı öğrenme yöntemi ile ilgili bir veya birkaç tekniğe ayrıntılı yer verildiğine, bazı kaynaklarda ise tekniklerin geneline yer verilmesine rağmen bunların birkaç cümleyle yüzeysel olarak açıklandığı görülmektedir. Ancak literatürde yer alan ve erişilen kaynaklarda işbirliğine dayalı öğrenme yöntemlerinin / tekniklerinin tamamının bir bütünlük içerisinde ve kapsamlı olarak açıklanmasına ulaşılamamıştır. Derleme niteliğinde olan bu çalışma, işbirliğine dayalı öğrenme yönteminin literatürde yer alan ve kabul gören tüm tekniklerini kapsayıcı ve ayrıntılı bir şekilde ele almak ve tüm tekniklere tek bir çalışma içerisinde ulaşmak amacıyla yapılmıştır. Çalışma kapsamında öncelikle Türkçe ve İngilizce literatürde işbirliğine dayalı öğrenme yönteminin kelime (kavramsal) kökeni ve kullanım şekilleri açıklanmıştır. Öte yandan bu yöntemin en temel öğesi olan işbirlikli veya yüksek işbirlikli öğrenme gruplarının diğer öğrenme gruplarından farklı özelliklerine yer verilmiştir. Ayrıca birden fazla öğrenenin bir araya gelerek oluşturdukları birlikteliğin veya grup çalışmasının işbirliğine dayalı öğrenme olabilmesi için sağlaması (taşıması) gereken temel ilkeler ve bu ilkelerin genel özellikleri vurgulanmıştır. "Birlikte öğrenme", "işbirliği işbirliği", "takım-oyun-turnuva", "takım/küme destekli bireyselleştirme", "grup araştırması", "birlikte soralım birlikte * Doç. Dr., Akdeniz Üniversitesi,