Coping and Adjustment in Children with Cancer: A Meta-Analytic Study

Abstract

The current meta-analysis assessed the efficacy of coping strategies on psychological and physical adjustment in children with cancer (n = 1230). Coping strategies were operationalized in accordance with two coping taxonomies; the first is based on the general orientation of the child's coping attempts (approach or avoidance), and the second is based upon coping efforts to regulate the stressor and/or feelings of distress attributed to it (problem-focused and emotion-focused). Approach, avoidance, and emotion-focused coping were unrelated to overall adjustment. A small-to-medium but negative association was found between problem-focused coping and adjustment, indicating more use of the strategies that compose this dimension are associated with poorer adjustment. However, homogeneity analyses also indicated significant variation for all of these effect sizes. Follow-up moderator analyses found coping-adjustment relations were both dependent upon time since diagnosis and the particular stressor the child was dealing with during treatment.

In The Aftermath of Cancer: The Psychological Status of Adolescent Cancer Survivors and its Correlates

“…These results suggest that starting up active coping mechanisms or mobilization of socio-familiar resources in front of non-pleasant situations (or during acute processes noncontrolled by the patient), it is likely to cause emotional distress and worsen survivors' psychological outcomes at mid-long term [19].…”

“…However, each cancer is different from diagnosis to specific survival situation and therefore, there is not a clear pathway [17,18]. Indeed, careful assessment of the coping process of patients and their families, especially the ways they think they would cope, is a necessary step toward designing appropriate interventions to reduce their anxiety and bolster their ability to cope with hospitalization or forthcoming challenges [19,20].…”

Personal resources and selected aspects of psychological functioning of ill oncological youths

“…Stosowanie zaś wielu strategii radzenia sobie ze stresem zwiększa skuteczność oraz pozwala na lepsze psychologiczne przystosowanie się [39,41]. Także trening w zakresie aktywnych technik radzenia sobie może przynieść trwałą poprawę stanu emocjonalnego, co zaobserwowano w grupie osób zmagających się z chorobą nowotworową [36,52].…”

“…Związek dłuższego czasu trwania choroby z występowaniem wskaźników większej żywości emocjonalnej u badanych chorych można rozumieć jako przejaw bardziej adaptacyjnej regulacji emocjonalnej. Wydaje się możliwe, że w miarę upływu czasu chorzy uczą się lepiej opanowywać i kontrolować własne stany emocjonalne, a po okresie szoku i buntu w reakcji na wystąpienie choroby podejmują wysiłek adaptacji, który może skutkować lepszym rozumieniem siebie, a więc i większym zrównoważeniem własnych emocji, co zmniejsza potrzebę ich obronnego hamowania [43,52,[64][65][66][67]. Większe ożywienie emocjonalne ujawnione u dłużej chorujących osób może odzwierciedlać również odprężenie odczuwane w związku z ich lepszym samopoczuciem, które jest efektem skuteczności leczenia wyrażonego w remisji choroby.…”

Eficacia de intervenciones psicológicas dirigidas a promover el ajuste de niños con cáncer y de sus padres: una revisión

“…Treatment is also a difficult process, since it includes invasive and painful medical procedures, some of which imply a life threat (Aldridge & Roesch, 2007). In spite of such evidence, survival rates for children between 0 and 14 years-old in Spain are good: 79% of cases 3 years after diagnosis and 77% of those within five years after diagnosis (National Institute of Statistics, 2011).…”