“…Eksperymenty z udziałem osób z implantami ślimakowymi z wykorzystaniem SPECT/PET zdają się sugerować, że proces uczenia się mózgu po zabiegu to przykład adaptacji słuchowej oraz opracowywania optymalnych strategii poznawczych, a nie tylko próba odtworzenia wzorców charakterystycznych dla zdrowej kory słuchowej [5,44,46]. U użytkowników implantów jednostronnych (a takich jest większość) podstawowe obserwacje dotyczące zmian plastycznych w obrębie mózgu wskazują na: (a) znacznie większe aktywacje w obszarze pierwotnej kory słuchowej w tej populacji [47], (b) niejednorodne wzorce lateralizacji słuchowej [48], (c) podwyższony metabolizm spoczynkowy glukozy w regionach odpowiedzialnych za przetwarzanie mowy w przypadku głuchoty prelingwalnej (powstałej przed rozwojem mowy i języka) [49], (d) zmieniony wzorzec odpowiedzi mózgowych w korze skroniowej i czołowej u osób z głuchotą postlingwalną (powstałą po rozwoju mowy i języka) (kwestie te omówiono szczegółowo w pracy poglądowej [13]). U osób z implantami ślimakowymi wszczepionymi obustronnie stwierdza się, iż aktywacje słuchowe na poziomie kory zbliżają się do normy po implantacji drugiego urządzenia oraz wraz z nabywaniem doświadczenia.…”