Covid-19 Pandemi Sürecinde Çocukların Gösterdikleri Tepkilerin ve Bilgisayar Oyun Bağımlılıklarının, Ebeveyn Çocuk İlişkisi Açısından İncelenmesi

Abstract

Bu araştırma, ilkokul öğrencilerinin pandemi sürecinde gösterdikleri tepkilerin ve bilgisayar oyun bağımlılıklarının ebeveyn-çocuk ilişkileri bağlamında incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın evrenini, 2021-2022 eğitim-öğretim yılında İstanbul ili Kartal ilçesinde bulunan toplam 24 ilkokul ve bu okullarda öğrenim gören 5070 4. sınıf öğrencisi ve bu öğrencilerin ebeveynleri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise İstanbul ili Kartal ilçesindeki ilkokullarda öğrenim gören 366 öğrenci ve bu öğrencilerin ebeveynleri oluşturmaktadır. Araştırmada ebeveynler için “Kişisel Bilgi Formu”; “Ebeveyn-Çocuk İlişkisi Ölçeği” ve “Çocukların Pandemi Sürecindeki Tepkileri Ölçeği”; öğrenciler için ise “Kişisel Bilgi Formu” ve "Çocuklar İçin Bilgisayar Oyun Bağımlılığı Ölçeği" kullanılmıştır. Bu araştırmada nicel araştırma türlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, ilkokul öğrencilerinin pandemi sürecinden etkilenme ve bilgisayar oyun bağımlılık düzeylerinin yüksek olmadığı, ebeveyn-çocuk ilişkisi niteliğinin ise çoğunlukla olumlu olduğu tespit edilmiştir. Covid-19 pandemi sürecinde olumlu ebeveyn-çocuk ilişkisi ile çocukların bilgisayar oyun bağımlılığı arasında negatif yönlü, düşük bir ilişki tespit edilirken, olumsuz ebeveyn-çocuk ilişkisi ile çocukların Covid-19 pandemi sürecinden etkilenme düzeyleri ve bilgisayar oyun bağımlılıkları arasında ise pozitif yönde, düşük şidette bir ilişki tespit edilmiştir. Aynı zamanda çocukların pandemi sürecinden psikolojik olarak etkilenme düzeyleri ile bilgisayar oyun bağımlıkları arasında pozitif yönlü ve orta şiddette bir ilişki bulunmuştur. Olumlu ebeveyn-çocuk ilişkisinin çocuklarda bilgisayar oyun bağımlıklarını; olumsuz ebeveyn-çocuk ilişkisinin ise hem çocukların pandemi dönemi tepkilerini ve hem de bilgisayar oyun bağımlılıklarını anlamlı düzeyde yordadığı sonucuna ulaşılmıştır.