Amaç: Bu makale, COVID-19 pandemisi sırasında evli kadınlarda sağlıklı yaşam biçimi davranışları ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkiyi araştırmıştır.
Yöntem: Tanımlayıcı tipteki bu çalışma Mayıs-Ağustos 2021 tarihleri arasında 279 evli kadın ile tamamlanmıştır. Veriler, Sosyodemografik Form, Sağlıklı Yaşam Tarzı Davranışları Ölçeği-II (SYBD-II) ve Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Ölçeği Kısa Versiyonu (WHOQOL-BREF-TR) kullanılarak çevrimiçi olarak toplanmıştır. Analizler; Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis, Dunn ve Spearman Korelasyon testleri ile yapıldı.
Bulgular: Katılımcıların; medyan yaşı 40 (Aralık: 18-60), %61.3 lisans derecesine sahip, %53'ü bir işte çalışan, %28.7'si kronik bir hastalığa sahip ve %28'i COVID 19 tanısı vardı. Katılımcıların medyan SYBD-II puanı 124 (aralık: 70-208) idi. WHOQOL-BREF-TR “fiziksel sağlık”, “psikolojik sağlık”, “sosyal ilişkiler” ve “çevre” alt ölçek puanları sırasıyla 13, 14, 15 ve 14'tür. “Eğitim”, “istihdam”, “gelir”, “eş desteği”, “kronik hastalık”, “COVID-19 testi pozitifliği” ve “harcama” değişkenleri ile sağlıklı yaşam biçimi davranışları ile yaşam kalitesi arasında anlamlı bir ilişki saptandı. Sağlıklı yaşam biçimi davranışları ile yaşam kalitesi arasında pozitif bir ilişki bulundu(p<0.05).
Sonuç ve Öneriler: Sağlıklı yaşam tarzı davranışları, COVID-19 pandemisi sırasında kadınların yaşam kalitesi üzerinde olumlu etkiye sahiptir. Hemşireler fiziksel, psikolojik, sosyal ve çevresel faktörleri dikkate almalı ve kadını bütüncül olarak değerlendirmelidir. Dezavantajlı kadınlara (gelir düzeyi düşük/eğitim düzeyi düşük) pandemi gibi kriz dönemlerinde sağlık hizmetlerinde öncelik verilmelidir.