Uvod: Zatajivanje srca je klinički sindrom koji nastaje kao posljedica poremećaja strukture i funkcije srca. Incidencija raste sa životnom dobi tako da 10% populacije iznad 70 godina boluje od srčanog zatajivanja.1 Briga o sebi je važan oblik nefarmakološkog liječenja, a uključuje pacijentovo ponašanje vezano uz održavanje stabilnog fiziološkog stanja i prepoznavanje znakova pogoršanja bolesti. Ciljevi rada: Ispitati utjecaj edukacije na samozbrinjavanje bolesnika s kroničnim srča-nim zatajivanjem. Ispitati utjecaj edukacije u odnosu na dob, spol, obiteljski status, mjesto stanovanja, stručnu spremu te broj hospitalizacija. Ispitati u kojim je aspektima samopomoći edukacija imala značajan utjecaj.
Pacijenti i metode:U istraživanje je uključeno 50 bolesnika liječenih na Zavodu za bolesti srca i krvnih žila Kliničkog bolničkog centra Osijek, od kojih je 14 preminulo u prvoj fazi istraživanja. Ostalih 36 ispitanika od kojih 23 (63%) muškar-ca i 13 (36%) žena, starosti od 51 do 90 godine je sudjelovalo u istraživanju. Kao instrument istraživanja upotrijebljen je anketni upitnik European Heart Failure Self-care Behavior scale (EHFScB-9) i anketni upitnik kreiran za potrebe ovog istraživanja.Rezultati: Značajno je veći ukupni prosječni rezultat nakon edukacije 46,67 ± 6,01, od minimalnih 34 do maksimalnih 58 bodova, u usporedbi sa ukupnim prosječnim rezultatom prije edukacije 33,94 ± 6,85, od minimalnih 23 do maksimalnih 49 bodova (p<0,001). Gledajući odvojeno po skupinama i muškar-ci (n=23) 63 % i žene (n=13) 36 %, i stanovnici grada (n=19) 52 % i stanovnici sela (n=17) 47 %; i ispitanici sa osnovnim (n=18) 50 % i sa srednjim obrazovanjem (n=18) 50 %; i ispitanici koji žive sami (n=13) 36 % i koji žive s nekim (n=23) 63 %, svaka skupina za sebe ima statistički značajno bolje rezultate nakon edukacije uz p < 0,001. Odnosno nema značajne razlike u napretku nakon edukacije niti između muškaraca i žena (p = 0,373), niti onih koji žive u gradu odnosno na selu (p = 0,485), niti onih koji imaju tek osnovno odnosno srednje obrazovanje (p = 0,639), ni onih koji žive sami odnosno s nekim (p = 0,415). Nije nađena korelacija između dobi i napretka u ukupnom broju bodova (p = 0,704) niti između broja hospitalizacija i napretka u ukupnome broju bodova (p = 0,261).