Cytohistochemical studies on estrogen receptors of breast cancer tissue using an immunoperoxidase technique

Abstract

The estrogen receptors (ER) in breast cancer tissues were investigated in 122 patients using an immunoperoxidase method. ER (+) were evident in 77 of 122 patients (63.1 per cent). If classified according to pre- and postmenopausal subjects. ER (+) was seen in 61.4 per cent and ER (-) in 32.9 per cent before menopause, and ER (+) in 65.4 per cent and ER (-) in 30.8 per cent after menopause with no marked difference between the two. If classified according to histological type, ER (+) was seen in 72.3 per cent of those with papillotubular carcinoma and in 62.0 per cent of those with scirrhous carcinoma, whereas ER (-) was seen in 44.9 per cent of those with medullary tubular carcinoma. ER (+) was seen in carcinoma with apocrine metaplasia, lobular carcinoma and Paget's carcinoma. Concerning the relationship between primary tumors and metastatic lymph nodes, ER (+) for both was seen in 20 of 41 patients (48.8 per cent) whereas ER (-) for both was found in 9 of 41 patients (22.0 per cent). Four patients with local recurrences had a positive ER (+) at the beginning of treatment, but the ER became negative after hormonal treatment and chemotherapy.

Ανοσοιστοχημικη Ανιχνευση Υποδοχεων Οιστρογονων Σε Καρκινο Του Μαστου. Συγκριτικη Μελετη

“…Σε μία προσπάθεια ερμηνείας της υψηλότερης επίπτωσης των θετικών για οιστρογονικούς υποδοχείς όγκων κατά τη μετεμμηνοπαυσιακή περίοδο, ενο-χοποιήθηκαν σι υψηλές συγκεντρώσεις ενδογενών οιστρογόνων που καταλαμ βάνουν τις θέσεις των υποδοχέων πριν από την εμμηνόπαυση και καθιστούν αδύνατη τη μέτρηση τους με τις συμβατικές βιοχημικές μεθόδους (McGuixe, et al, 1977). Εν τούτοις αν λάβουμε υπ' όψη α) τα ευρήματα των Γιαπωνέ ζων που έχουν μετρήσει και τους ελεύθερους κυτταροπλασματικούς υποδοχείς, αλλά και τους δεσμευμένους in vivo από την οιστραδιόλη (Katayama, et al, 1984, Iwasa, et al, 1985 και δεν έχουν βρει ουσιώδεις διαφορές ως προς το περιεχόμενο των οιστρογονικών υποδοχέων μεταξύ προ -και μετεμμηνοπαυσιακών ασθενών, β) τα ευρήματα των ιστοχημικών και ανοσοΐστοχημικών με θόδων, τα οποία ομοιάζουν με εκείνα των βιοχημικών μεθόδων ως προς την αυξημένη επίπτωση θετικών για υποδοχείς όγκων στις μετεμμηνοπαυσιακές ασθενείς (King, et al, 1985), γ) το γεγονός ότι οι συγκεντρώσεις οιστραδιόλης σε να.γ.σή&η νεοπλασματικό μαζικό ιστό είναι όμοιες μεταξύ προ -και μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών, ανεξάρτητα από τις μεγάλες διαφορές που παρα τηρούνται στα επίπεδα οιστρογόνων του περιφερικού πλάσματος (Van Landeghem, et al, 1985) και δ) ότι δεν έχει βρε,θεί συσχέτιση μεταξύ του περι εχομένου των υποδοχέων οιστραδιόλης και της ενδογενούς συγκέντρωσης και υποκυτταρικής κατανομής της οιστραδιόλης (Van Landeghem, et al, 1985), θα πρέπει να κλίνουμε υπέρ; της άποψης των McCarty και McCarty (1977). Οι τελευταίοι υποστηρίζουν, ότι η -θετική συσχέτιση που παρατηρείται μεταξύ του περιεχομένου των υποδοχέων και της εμμηνοπαυσιακής κατάστασης, φαί νεται να αντανακλά μία αληθινή αύξηση των επιπέδων των υποδοχέων σε όγκους που αναπτύσσονται κατά τη; μετεμμηνοπαυσιακή περίοδο και όχι μία λειτουργία κατάληψης των θέσεων των υποδοχέων από τα ενδογενή οιστρο γόνα σε προεμμηνοπαυσιακέζ ασθενείς.…”

“…Αρκετοί ερευνητές υποστηρίζουν, ότι το κλινικό στάδιο δεν συσχετίζεται με το περιεχόμενο των υποδοχέων (Terenius, et al, 1974, Maynard, et al, 1978, Skinner, et al, 1982, Katayama, et al, 1984, Iwasa, et al, 1985. Εν τούτοις έχει βρεθεί μία τάση-προς ελάττωση της αναλογίας των θετικών για υποδοχείς όγκων, όσο πιο προχωρημένο είναι το κλινικό στάδιο της νόσου (Duffy, et al, 1984) .…”

“…Το περιεχόμενο τιον οιστρογονικών υποδοχέων στον πρωτοπαθή όγκο και στις σύστοιχες μασχαλιαίες λεμφαδενικές μεταστάσεις είναι σχεδόν ταυτόσημο (Leclercq, et al', 1975, Klmga, et al, 1982, Holdaway and Bowditch, 1983, Coradini, et al, 1984, Iwasa, et al, 1985. Η ασυμφωνία, η οποία υπάρχει μερικές φορές σε ταυτόχρονα δείγματα από την ίδια ασθενή, πιθανόν οφείλεται στην ετερογένεια των νεοπλασματικών κυττάρων, ως προς το περιεχόμενο των υποδοχέων, μεταξύ της πρωτοπαθούς εστίας και των επιλεγμένων μεταστατικών εστιών (Fernandez, et al, 1982, Coradini, et al, 1984 .…”

“…Σε μία άλλη μελέτη (Iwasa, et al, 1985) , όπου χρησιμοποιήθηκε η ίδια μέθοδος, το ποσοστά συμφωνίας των αποτελεσμάτων με εκείνα της DCC ήταν 68,8% επί συνόλου 32 περιπτώσεων καρκινωμάτων μαστού.…”

“…Pari and Wagner, 1980, Fisher, et al, 1980, SilfVerswärd,et lai., 1980, Bertuzzi, et al, 1981, Mohla, et al, 1982, Thoresen, et al, 1982, Heise and Görlich, 1982, Brentani and Nagai, 1983, Montesco, et al, 1984, Baak and Persijn, 1984, Kosma and Surjänen, 1985, Kohail, et al, 1985 .Εν τούτοις αρκετές είναι και οι ανακοινώσεις, όπου υποστηρίζεται ότι δεν υπάρχει συσχέτιση; μεταξ|ύ• των δύο παραμέτρων(Tèrenius, et al, 1974, Tùlusan, et al, 1982, Nishirnura, et al, 1982, Katayama, et al, 1984, Iwasa, et al, 1985.…”