Debt targets and fiscal sustainability in an era of monetary independence

Hallett, Andrew Hughes

doi:10.1007/s10368-008-0109-9

Cited by 14 publications

(9 citation statements)

References 22 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Order By: Relevance

“…The general result that horizontal coordination increases its performance when economies are structurally different is also confirmed by Hughes Hallett () and (). The author investigates the importance of horizontal (although rule‐based) coordination by assuming different sequential arrangements for the interaction game.…”

Section: Coordination and The Role Of Spilloverssupporting

confidence: 57%

Monetary and Fiscal Policies Interaction in Monetary Unions

Foresti

2017

Journal of Economic Surveys

View full text Add to dashboard Cite

Abstract. In this paper, the literature on the interaction between monetary and fiscal policies in a monetary union is surveyed. By adopting the concept of symbiosis as a starting point, the paper highlights the importance of uncertainty, policy makers' preferences and targets. Then, the role of commitment to policy rules and coordination is addressed. The analysis also focuses on the importance of the data considered for the generation of the policy mix. As a final step, the paper discusses the main results in the literature on public debt management in a monetary union. All the reported theoretical results are then adopted to retrieve policy and institutional implications for the European Monetary Union.

show abstract

Section: Coordination and The Role Of Spilloverssupporting

confidence: 57%

Monetary and Fiscal Policies Interaction in Monetary Unions

Foresti

2017

Journal of Economic Surveys

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Di Bartolomeo and Di Gioacchino (2008) focus on the long-run effects of institutional arrangements (sequence of moves) on public debt dynamics. Hughes Hallett (2008aHallett ( , 2008b creates fiscal pre-commitment by allowing fiscal policy to achieve certain long-run objectives, such as low debt, better public services, and/or social equality, whereas short-run stabilization is left to automatic stabilizers. The government budget constraint corresponds to a debt target, whereas the fiscal authority's loss function differs from the literature in that it includes a debt target instead of the fiscal stance.…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Debt stabilization and financial stability in a monetary union: Market versus authority‐based preventive solutions

Mavrodimitrakis

2020

Int. J Fin Econ

View full text Add to dashboard Cite

Is a debt-concerned monetary authority desirable? This article deals with the impact of fiscal-monetary policy interactions in a monetary union on countryspecific and union-wide debt stabilization, when the authorities act strategically. The focus is on the impact that monetary policy would have on a debt-concerned fiscal authority through the debt constraint and the corresponding interaction with decentralized fiscal policies. It is shown that the fiscal-monetary (overall) policy coordination strategic regime delivers better results than the non-cooperative regime for both the output gap and the outstanding level of debt at the union level. Two further institutional arrangements are investigated and compared: An authority-based preventive procedure, which works through a debt-concerned monetary authority, and a market-based one, which works through financial markets by assuming a risk premium on country-specific nominal interest rates according to the countryspecific fiscal stances. The risk premium acts as a form of 'market-based' discipline. Both regimes stand between the decentralized and the centralized setting. The central bank's optimal weight on union-wide debt stabilization is computed when financial markets provide discipline to the fiscal authorities. It is optimal for the social planner to appoint a debt-concerned central banker, if there is a degree of conservatism from the monetary authority, and/or if the social planner cares about union-wide debt stabilization. A higher risk premium parameter enhances the impact of the former on the optimal weight on union-wide debt stabilization, while it reduces the impact of the latter.

show abstract

“…According to the lowest social loss criterion, the policy regimes might be ordered as: monetary leadership, fiscal leadership, cooperative regime, and finally the simultaneous-move game. Hughes Hallett's work is motivated by the finding in Dixit and Lambertini (2003a) that monetary policy cannot be committed when fiscal policy remains uncommitted (Hughes Hallett, 2005, 2008aWeymark, 2006, 2007). In all papers, fiscal pre-commitment is assumed by allowing fiscal policy to achieve certain long-run objectives, such as low debt, better public services and/or social equality.…”

Section: ~ 45 ~mentioning

confidence: 99%

“…In particular, the central bank is more independent the less it encompasses those external concerns. In Hughes Hallett and Weymark (2007) and Hughes Hallett (2005Hallett ( , 2008a, the authors consider a two-stage game, where at the first stage the government chooses the degree of central bank's independence and its weight for the linear output-gap target relative to inflation, which simply shows the degree of conservatism, in the sense of Rogoff (1985a). The second stage is a standard game of fiscal leadership.…”

Section: ~ 45 ~mentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Essays on fiscal and monetary policy interactions in a monetary union

Mavrodimitrakis¹,

Μαυροδημητράκης²

View full text Add to dashboard Cite

Σκοπός αυτής της διδακτορικής διατριβής είναι να ερευνήσει το μίγμα μακροικονομικής πολιτικής σε μία νομισματικη ένωση υπό το πρίσμα των στρατηγικών αλληλεπιδράσεων, με βασική αναφορά στην Οικονομική και Νομισματικη Ένωση (ΟΝΕ) στην Ευρώπη. Βασίζεται στο ερευνητικό πεδίο της ‘νέας’ θεωρίας οικονομικής πολιτικής, η οποία αναλύει την οικονομική πολιτική μέσα από την χρήση θεωρίας παιγνίων. Συγκεκριμένα, η διατριβή εξετάζει τις επιπτώσεις των αλληλεπιδράσεων της δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής σε μία νομισματική ένωση πάνω στην μακροοικονομική σταθεροποίηση και ευημερία, σε επίπεδο κρατών-μελών αλλά και στο σύνολο της ένωσης. Το βασικό κίνητρο για αυτή την εργασία ήταν οι ελλειπείς δομές στο θεσμικό πλαίσιο της Ευρωζώνης κατά την διάρκεια της κρίσης χρέους. Η διατριβή επικεντρώνεται στις σταθεροποιητικές πολιτικές υπό το πρίσμα εξωγενών σοκς στην οικονομία την βαχυχρόνια περίοδο, εξετάζοντας εναλλακτικές υποθέσεις που έχουν να κάνουν με την ακολουθία των κινήσεων των παικτών σε εναλλακτικά παίγνια, με σχήματα συντονισμού, με δομικά χαρακτηριστικά και ετερογένειες, καθώς και με προτιμήσεις των αρχών πολιτικής ανάμεσα σε πιθανούς στόχους. Στο Κεφάλαιο 1 αναλύονται τα θεωρητικά ζητήματα σχετικά με το θέμα που πραγματεύεται η διατριβή, ενώ το Κεφάλαιο 2 αφιερώνεται σε μία επισκόπηση της σχετικής βιβλιογραφίας.Στο Κεφάλαιο 3 παρουσιάζεται το βασικό υπόδειγμα που χρησιμοποιείται για την ανάλυση των στρατηγικών αλληλεπιδράσεων σε νομισματικές ενώσεις, το οποίο αναφέρεται στην Νέα Κεϋνσιανή σχολή και παρουσιάζεται για δύο χώρες. Το υπόδειγμα, υποθέτωντας ότι τα δύο μέσα οικονομικής πολιτικής (το ονομαστικό επιτόκιο και ο κρατικός προϋπολογισμός) επιδρούν άμεσα στον πληθωρισμό, παρέχει ένα ενοποιημένο πλαίσιο ανάλυσης ανάμεσα στα αρχικά υποδείγματα που βασίζονται σε μία ανάλυση από την μεριά της προσφοράς και στα πιο σύγχρονα τα οποία υιοθετούν μία ανάλυση από την μεριά της ζήτησης. Το μίγμα μακροοικονομικής πολιτικής εξετάζεται όταν οι αρχές έχουν διαφορετικούς αλλά μη-συγκρουόμενους στόχους οικονομικής πολιτικής, για εναλλακτικά στρατηγικά και δημοσιονομικά καθεστώτα (παίγνια). Τα κύρια ευρήματα είναι ότι όταν τα δύο μέσα οικονομικής πολιτικής δεν είναι τέλεια υποκατάστατα στην σταθεροποιητική διαδικασία, α) η αρχή ηγέτης αντιδρά στην παράμετρο αντίδρασης της αρχής ακόλουθος, δρώντας ακόμα και προκυκλικά, και β) τα εναλλακτικά στρατηγικά και δημοσιονομικά καθεστώτα έχουν διαφορετικό αποτέλεσμα σε επίπεδο ένωσης. Συνεπώς, ερωτήσεις όπως ποιο στρατηγικό ή δημοσιονομικό καθεστώς είναι προτιμότερο για την κεντρική τράπεζα (ή τον κεντρικό σχεδιαστή) αποκτούν ουσιαστική σημασία.Το Κεφάλαιο 4 αναλύει την επίδραση της προτιμήσης της κεντρικής τράπεζας για τον στόχο της σταθεροποίησης του δημοσιονομικού αποτελέσματος σε επίπεδο ένωσης στο μίγμα πολιτικής όταν η νομισματική αρχή είναι ηγέτης. Τα Κεφάλαια 5, 6 και 7 χαλαρώνουν την κύρια υπόθεση στην βιβλιογραφία ότι οι εθνικές δημοσιονομικές αρχές επιλέγουν μέσα πολιτικής ταυτόχρονα, υποθέτωντας δημοσιονομικές ασυμμετρίες στην ακολουθία, οι οποίες δημιουργούν ένα στρατηγικό δημοσιονομικό πλεονέκτημα. Το Κεφάλαιο 5 υποθέτει ότι αυτές οι ασυμμετρίες είναι αποτέλεσμα δομικών ετερογενειών ανάμεσα στα δύο κράτη-μέλη της νομισματικής ένωσης, όσον αφορά την χρήση αυτόματων σταθεροποιητών, οι οποίες αντικατοπτρίζουν διαφορές στα κράτη ευημερίας. Συγκεκριμένα αναλύεται το αποτέλεσμα του δημοσιονομικού στρατηγικού πλεονεκτήματος στην ευημερία των διαφορετικών αρχών, καθώς και η επίδρασή του στο δημοσιονομικό αποτέλεσμα σε επίπεδο ένωσης και στα επιτόκια, για εναλλακτικά στρατηγικά καθεστώτα. Το Κεφάλαιο 6 μελετά μία νομισματική ένωση η οποία διακρίνεται στον πυρήνα και την περιφέρεια, όπου το κράτος-μέλος της περιφέρειας είναι πάντα ακόλουθος στο στρατηγικό παίγνιο σε σχέση με την δημοσιονομική αρχή του κράτους-μέλους που βρίσκεται στον πυρήνα και την νομισματική αρχή. Υπό το πρίσμα της ευημερίας των εμπλεκομένων αρχών εξετάζεται μία πιθανή συνεργασία ανάμεσα στις αρχές που ηγούνται, καθώς και το σενάριο της δημοσιονομικής ηγεσίας (ηγεσία της δημοσιονομικής αρχής του πυρήνα). Παρουσιάζεται έτσι μία ταξινόμηση των διαφορετικών παιγνίων ως προς την ευημερία των εκάστοτε παικτών. Το Κεφάλαιο 7 εξετάζει το μίγμα μακροοικονομικής πολιτικής σε ένα παίγνιο δημοσιονομικής ηγεσίας υπό την υπόθεση ότι η δημοσιονομική πολιτική επιδρά άμεσα στον πληθωρισμό. Τα κύρια ευρήματα είναι ότι τα συμμετρικά σοκς στην ζήτηση δεν μπορουν να εξαλειφθούν πλήρως σε επίπεδο ένωσης, καθώς και ότι οι δημοσιονομικές πολιτικές των κρατών-μελών ενδέχεται να αποκλίνουν, ακόμα και υπό την υπόθεση των όμοιων χωρών χωρίς διασυνδέσεις. Τέλος, το Κεφάλαιο 8 υποθέτει μία εξισωση συσσώρευσης χρέους και εξετάζει το αποτέλεσμα των αλληλεπιδράσεων των δημοσιονομικών και νομισματικών πολιτικών στην σταθεροποίηση του χρέους σε επίπεδο ένωσης, καθώς και τις επιπτώσεις στην χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Εξετάζονται με την σειρά ένα καθεστώς ολικού συντονισμού των πολιτικών, προτιμήσεις της κεντρικής τράπεζας σε σχέση είτε με την σταθεροποίηση του χρέους στην ένωση ή την ομαλοποίηση του επιτοκίου, το καθεστώς ‘συμβίωσης’ όταν όλες οι αρχές ενδιαφέρονται για την σταθεροποίηση του χρέους, και τελικά, η επίδραση μιας προσαύξησης του επιτοκίου στο μίγμα πολιτικής. Επιπλέον υπολογίζεται το άριστο βάρος που δίνει η νομισματική αρχή στον στόχο της σταθεροποίησης του χρέους σε επίπεδο ένωσης σε σχέση με τους άλλους στόχους πολιτικής υπό εναλλακτικά σενάρια.Το Κεφάλαιο 9 ολοκληρώνει την διατριβή.

show abstract

Debt targets and fiscal sustainability in an era of monetary independence

Abstract: Stackelberg leadership, Institutional coordination, Debt rule, Soft targets, E52, E61, F42,

Cited by 14 publications

References 22 publications

Monetary and Fiscal Policies Interaction in Monetary Unions

Monetary and Fiscal Policies Interaction in Monetary Unions

Debt stabilization and financial stability in a monetary union: Market versus authority‐based preventive solutions

Essays on fiscal and monetary policy interactions in a monetary union

Contact Info

Product

Resources

About