Celem rozważań podjętych w artykule była analiza jednego ze sposobów budowania relacji w rodzinie między rodzicami i dziećmi oraz wychowania w rodzinie opartej na negocjacjach. W artykule dokonano rekonstrukcji źródeł koncepcji negocjacji i negocjowania w dyskursie nauk społecznych, przedstawiono strukturę procesu negocjacji, jego fazy i czynniki, a także możliwe ujęcia dominujące, m.in. w zarządzaniu, socjologii, psychologii czy pedagogice, odnoszące się do procesów uzgadniania reguł, ścierania się różnych wersji tożsamości, symbolicznej interakcji czy negocjowania tożsamości. Analizując przemiany w rolach i relacjach rodzicielskich, autorka ukazuje rodzinę jako przestrzeń negocjacji oraz charakteryzuje strukturę procesu negocjacji w rodzinie. Dokonuje również charakterystyki poszczególnych obszarów negocjowania (w) rodzinnej codzienności, ukazując wychowanie jako proces negocjowania relacji w odniesieniu do istniejących koncepcji wychowania m.in. wychowania autorytatywnego w ujęciu D. Baumrind czy demokracji wychowawczej w ujęciu L. Kohlberga i R. Mayer. Na zakończenie, odwołując się do koncepcji edukacji i demokracji J. Dewey’a, analizuje konteksty pedagogii negocjacji w rodzinie.