ÖZETAyrıntılı bir muayene ve örnekleme için alt ve üst çene nin cenazede en az travmatik değişiklik meydana getirecek şekilde çıkartılması amacıyla önerilmiş bir diseksiyon tekniği ni geliştirmek ve modifiye etmek amaçlanmıştır. Bir olguda ağız çevresi kas dokusu diseke edilmiş ve kemik doku kesi lerek alt ve üst çene vücudun dışına alınarak incelenmiştir.Ağız boşluğunu meydana getiren yapıların incelenmesin de karşılaşılan en zorlu problem ölü sertliğinin maksimum ol duğu olgularda bunun ekaıte edilmesidir. Orantısız ve rastgele güç kullanılması, dişler ve mukozalarda antemortem-postmortem ayrımında güçlük gösteren hasarlara yol açabilir. Ağ zın tamamen açılması mümkün olabilse dahi örnek doku al mak hala güçtür ve dişlerin kalıplarının alınması, grafi çekil mesi imkansızdır. Yapılacak kesiler için doğru yöntem kulla nılmaması durumunda otopsi sonrası haricen konan dikişler ölü yakınları için rahatsız edici görüntülere neden olabilir.Kimlik tespiti gereken durumlarda dişlerin sayısı, çürük dişlerin tespiti, tedavilere ait dolgu, köprü vb uygulamalara ait bulgular eksiksiz kaydedilmek zorundadır. Dişlerinin ka lıplarının alınması ileride karşılaştırılması kolay ve kullanışlı delil elde edilmesi açısından önemlidir.Alt ve üst çenelerin fotoğraflaması, ölü yakınlarına sorul duğunda gözden kaçan kişiye has diş/çene özelliklerin tanın masını sağlar. Diş kalıpları sanıklar üzerinde kalmış mağdura ait diş izlerinin ispatlanmasında kullanılabilir. DNA tetkiki için diş örneklerinin alınması da kim lik tayini için gerekli ola bilir. Yüz bölgesi sıklıkla darbelerde hedef olarak seçilir. Diş ler, alveollerdeki travmatik bulgular örn. subluksasyon, alveol duvarı kısmi kırıkları klasik muayenede atlanabilir.Uygulama sırasında kritik merhaleler fotoğraflanmış, uy gulamada sıklıkla karşılaşılan problemler ortaya konmuştur.A nahtar K e lim e le r; Otopsi tekniği, diş, adli odontoloji