Η παρούσα διδακτορική διατριβή εκπονήθηκε κατά τη διάρκεια των ετών 2007-2010 και εντάσσεται στα πλαίσια της θεωρίας Ramsey και της θεωρίας χώρων Banach. Το περιεχόμενο της χωρίζεται σε δύο μέρη.Το πρώτο μέρος φέρει τον τίτλο «Τα spreading models στη θεωρία χώρων Banach». Εδώ ορίζονται τα spreading models υψηλότερης τάξης. Πρώτα ορίζονται οι F-ακολουθίες, όπου F μια regular thin οικογένεια, και οι πλεγματικές οικογένειες, μια έννοια με καθαρά συνδυαστικό χαρακτήρα. Αυτά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του ορισμού των F-spreading models. Η απόδειξη της ύπαρξης τους στηρίζεται στις Ramsey ιδιότητες των πλεγματικών οικογενειών. Η περαιτέρω μελέτη των πλεγματικών οικογενειών προσφέρει τη δυνατότητα ανεξαρτητοποίησης των F-spreading models από την regular thin οικογένεια F και περιορίζεται η εξάρτηση μόνο στη τάξη της F, που είναι ένας αριθμήσιμος διατακτικός αριθμός. Με τον τρόπο αυτό οδηγούμαστε στον ορισμό των ξ-spreading models, όπου ξ αριθμήσιμος διατακτικός αριθμός. Έπειτα γίνεται εκτενής μελέτη των ιδιοτήτων των spreading models υψηλότερης τάξης και γενικεύονται αποτελέσματα γνωστά για την περίπτωση των κλασικών spreading models. Το πρώτο μέρος κλείνει με μια σειρά παραδειγμάτων, σκοπός, των οποίων είναι να απαντηθούν διάφορα ερωτήματα που προκύπτουν από την σχετική θεωρία και να σκιαγραφηθούν τα όρια της.Το δεύτερο μέρος φέρει τον τίτλο «Μια διακριτή προσέγγιση του παιχνιδιού του W.T. Gowers». Εδώ δίνεται μια εναλλακτική απόδειξη του θεωρήματος του W.T. Gowers, που έχει σαν συνέπεια τη περίφημη διχοτομία του. Η απόδειξη που περιέχεται στο κείμενο αυτό κινείται στις γραμμές της αρχικής απόδειξης του W.T. Gowers αλλά είναι προσανατολισμένη να απομονώσει τα επιχειρήματα συνδυαστικής φύσης που παίρνουν μέρος σε αυτή και να χρησιμοποιήσει τις προσεγγίσεις στο πολύ τέλος, ακριβώς δηλαδή τη στιγμή που είναι πραγματικά αναγκαίες. Για το λόγο αυτό ορίζεται το διακριτό παιχνίδι του Gowers που πραγματοποιείται μέσα σε ένα αριθμήσιμο δίκτυο ενός χώρου Banach και το οποίο ικανοποιεί κάποιες ιδιότητες. Σε αυτό πλαίσιο αποδεικνύεται ένα διακριτό ανάλογο του θεωρήματος του Gowers. Τόσο στο αποτέλεσμα όσο και στην αποδεικτική διαδικασία δε συμμετέχουν καθόλου οι δ-προσεγγίσεις. Με την κατασκευή ενός κατάλληλου δικτύου, που ικανοποιεί επιπλέον μια ιδιότητα που έχει να κάνει με δ-προσεγγίσεις, είμαστε σε θέση να δείξουμε το θεώρημα του Gowers.