Determinants of emotional status, mood, and well-being in patients undergoing laparoscopic surgical treatment

Abstract

Introduction: Hospitalisation affects patients' well-being. Surgery intensifies negative feelings because of risk of postoperative complications, fear of anaesthesia, and pain associated with surgery. Aim of the research: To analyse the impact of selected determinants (physical activity, self-dependence, and perceived pain) on the mood and well-being of patients treated with surgery. Material and methods: The study included 121 patients who had undergone a laparoscopic surgical operation (80 cholecystectomies and 41 appendectomies). The State-Trait Anxiety Inventory (STAI) and the Functional Assessment of Chronic Illness Therapy (FACIT) were applied. Results: Physically active patients presented with significantly better well-being (p = 0.015) and better emotional reaction to a disease (p = 0.017) than those who declared lack of physical activity. The ability to move independently significantly increased the patient's mood (p = 0.030) and the level of emotional reaction to a disease (p < 0.0005). The presence of pain negatively affected the patient's mood (p = 0.032). Patients presented reduced mood and increased level of anxiety. Conclusions: The presence of symptoms associated with surgery, such as pain and decreased physical fitness, negatively affect mood, well-being, and emotional reaction to a disease in patients treated with surgery. A greater degree of self-dependence increases patients' mood, well-being, and emotional reaction to disease. Streszczenie Wprowadzenie: Pobyt w szpitalu zazwyczaj wpływa na samopoczucie pacjentów. Leczenie chirurgiczne nasila negatywne odczucia wynikające z ryzyka wystąpienia powikłań pooperacyjnych, lęku przed znieczuleniem i bólem pooperacyjnym. Cel pracy: Analiza wpływu wybranych czynników (aktywność fizyczna, samodzielność i odczuwany ból) na nastrój oraz samopoczucie pacjentów leczonych chirurgicznie. Materiał i metody: Do badania włączono 121 pacjentów poddanych leczeniu chirurgicznemu z dostępu laparoskopowego (80 cholecystektomii oraz 41 appendektomii) na Oddziale Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym we Wrocławiu. Pacjenci udzielili odpowiedzi na pytania kwestionariusza autorskiego oraz na pytania standaryzowanych kwestionariuszy: the State-Trait Anxiety Inventory (STAI) oraz the Functional Assessment of Chronic Illness Therapy (FACIT). W celu porównania zmiennych zastosowano tablice kontyngencji oraz test c 2. Zależności oceniano za pomocą współczynnika korelacji rangowej Spearmana. Wyniki: Pacjenci aktywni fizycznie mieli znamiennie lepsze samopoczucie (p = 0,015) i lepsze reakcje emocjonalne na chorobę (p = 0,017). Zdolność samodzielnego poruszania się znamiennie poprawia nastrój (p = 0,030) oraz reakcję emocjonalną na chorobę (p < 0,0005). Ból pooperacyjny obniża nastrój (p = 0,032). U chorych po leczeniu chirurgicznym stwierdzono obniżenie nastroju i zwiększenie natężenia lęku.