Primena Pontovog indeksa u ortodontskoj dijagnostici koristi se za predviđanje idealne širine zubnog luka, neophodne za smeštaj zuba bez teskobe, pravilnu okluziju i postizanje stabilnih rezultata terapije. Cilj : ove studije bio je utvrditi primenljivost Pontovog indeksa u srpskoj populaciji i uporediti dobijene rezultate sa rezultatima ispitivanju u drugim populacijama. Materijal i metode: Analizirano je 200 studijskih modela osoba srpskog porekla (100 osoba muškog pola i 100 osoba ženskog pola). Svi ispitanici su bili sa klasom I po Angleu, bez prethodnog ortodontskog tretmana. Merenje je izvršeno pomoću digitalnog nonijusa (preciznost od 0,01 mm). Izmerene su meziodistalna širina maksilarnih stalnih sekutića, kao i interpremolarna i intermolarna širina maksilarnog luka. T-testom je uporedjena vrednost standardnog Pontovog indeksa i Pontovog indeksa dobijenog u istraživanju, kao i razlike dobijenih vrednosti izmedju polova. Određen je Pearsonov koeficijent korelacije između izmerenih i vrednosti širine zubnih lukova dobijenih korišćenjem Pontove formule. Rezultati: Rezultati ispitivanja pokazali su da su vrednosti za interpremolarnu i za intermolarnu širinu luka, izmerene na studijskim modelima pacijenata kod oba pola, manje nego vrednosti koje su dobijene primenom Pontove formule (p<0,001). Pearsonov koeficijent korelacije izmedju izmerenih vrednosti širine luka i vrednosti širine luka prema Pontovoj formuli pored visoke korelacije pokazuje statitički značajnu razliku (p<0,001). Zaključak: Dobijeni rezultati ukazuju da Pontov indeks nije primenljiv u srpskoj populaciji, te da su potrebni prilagodjeni populaciono specifični standardi za ovu dijagnostičku metodu.