Diagnostic Algorithm in the Pediatric Appendicitis; A Prospective Clinical Study

Abstract

Amaç: Akut apandisit (AA), çocuklarda tanısı birçok hastalıkla karışabilmektedir. Bu da gecikmiş tedaviye neden olmaktadır. Görüntüleme yöntemleri hekimlere tanıda yardımcı olabilmektedir. Çalışmamızda AA tanısını koymada yaklaşımlar neler olabiliri değerlendiriyoruz. Tanısal yaklaşımları üç gruba ayırdık. Bunlar: birinci basamakta sadece cerrahın muayenesi, ikinci basamak olarak cerrahın muayenesi ile birlikte Ultrason (US), üçüncü basamakta da şüpheli kalınan durumlarda Manyetik rezonans görüntülemenin (MRG) kullanılmasıydı.
 Yöntem: Klinik olarak apandisit şüphesi olan üç yüz altmış bir hasta, tanısal yaklaşım tipine göre prospektif olarak üç gruba ayrıldı.
 Bulgular: Toplam 51 hastaya sadece cerrah öngörüsü ile tanı konuldu. Hastaların 254'üne sadece US incelemesi yapıldı ve 56 hastaya hem US hem de MRG yapıldı. Tanı grupları dikkate alındığında hem “sadece cerrahın muayenesi” hem de “Cerrahın muayenesi + US + MRI” gruplarının doğruluğu %100 idi. “Cerrahın muayenesi + US” grubu, %59,8 doğruluk oranı ile %62,4'lük bir duyarlılık değeri ortaya koydu. US'nun duyarlılığı ve özgüllüğü sırasıyla %61,0, %65,5 idi. Bu değerler MRG için %100 idi. Kurumsal algoritmamızın duyarlılığı, özgüllüğü %100,0, %94,4, pozitif-negatif tahmin değerleri %94,7, %100 idi.
 Sonuç: Çocuklarda apandisit tanısı için cerrahın değerlendirmesi ve klinik değerlendirmesi ilk tanı yöntemi olmalıdır. US, cerrahları doğru tanı koymada desteklemek için yararlı bir yöntemdir ve MRG, doğru tanıyı doğrulamak için ek bir yöntem olarak güvenilir olabilir.