Diagnostic errors in autism spectrum disorder and their consequences – case studies

Abstract

Artykuł odnosi się do ewaluacji zagadnienia błędów diagnostycznych w zaburzeniach ze spektrum autyzmu. Propagowanie wiedzy na temat autyzmu sprzyja zauważaniu cech zaburzeń autystycznych przez coraz większe grono specjalistów oraz innych osób zawodowo uczestniczących w procesie edukacji i wychowania dziecka u coraz to młodszych dzieci. Z jednej strony dobrze, że poziom wiedzy o symptomach zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASD) sprzyja zauważaniu trudności dziecka. Z drugiej jednak można mieć wątpliwości, czy wiedza, którą dysponujemy, jest wystarczająca do diagnozowania subtelnych i zmieniających się obrazów zaburzeń. Szczególnie u małych dzieci zaburzenia neurorozwojowe są trudne do oceny z powodu zachodzących na siebie objawów z kręgu różnych zaburzeń. Nakładają się na to okresy wzmożonego rozwoju, czasem okresy regresji. U dwu-, trzyletnich dzieci nie występują jeszcze niektóre charakterystyczne dla ASD zachowania, a ocena rozwoju mowy i jej zrozumienia może być zwodnicza. Diagnoza „obserwacja w kierunku autyzmu” często jest stawiana na wyrost. Artykuł zawiera opisy przypadków odnoszące się do błędów w diagnozowaniu w kierunku ASD, ich konsekwencji oraz wnioski praktyczne.

Resources, Problems and Challenges of Autism Spectrum Disorder Diagnosis and Support System in Poland

“…Too many children get similar diagnoses. The increased frequency of ASD, ADHD and SI diagnoses in Poland in recent years has raised doubts about their accuracy and their misuse by doctors or unauthorised professionals (psychologists, pedagogue, teachers) (Borkowska & Wagh, 2010 , pp.7–10; Gawęda et al, 2010 ; Kruk-Lasocka, 2012 ; Ochojska & Pasternak, 2020 ; Szaniawska, 2010 ). The role of multi-specialist, comprehensive and possibly most objective diagnosis should be emphasized.…”

“…He misses parents and is coping with the tension in this way without any other good solution presenting itself to him. It is also important to consider the adaptation problems that a child might have, especially during the initial period at a pre-school or school (Ochojska & Pasternak, 2020 ). We suggest that a good diagnosis is created by combining a few perspectives of the child’s situation: (a) a viewpoint related to general condition of the child’s health; (b) nosological, psychometric and functional perspective; (c) systemic and social perspective, making a real attempt to understand symptoms and underlying calming and exacerbating factors in the context of family and social setting; (d) emphasizing resources and other areas related to health.…”

“…teachers, psychologists, and educators, to make unauthorised diagnoses or suggest them to the parents, which—without a detailed and often time-consuming diagnostic procedure—is quite irresponsible, ethically questionable, and often harmful. Ochojska and Pasternak ( 2020 ) have discussed this issue in detail, in the form of case studies and possible interpretations of this phenomenon. The analysis of interviews with caregivers of children referred for ASD assessment shows that many parents say that it was the teacher in the nursery or at school who recommended the diagnosis.…”

“…Such children are different from ASD in terms of improved social reciprocity and the likelihood of their achieving significant improvement after a therapeutic intervention. Consideration should also be given to individual adaptation problems that may temporarily be similar to ASD symptoms (Ochojska & Pasternak, 2020 ; Suthar et al, 2020 ) .…”