Diagnostic Issues in Pediatric Obstructive Sleep Apnea

Abstract

Obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) in children includes a spectrum of respiratory disorders with significant morbidities. Diagnosis of OSAS is based on clinical suspicion, history, and physical findings, and confirmation is made by polysomnography. There has been significant progress in recent years in technologies available for diagnosis of OSAS since the consensus statement of the American Thoracic Society in 1996. The current review describes methodologies that are available today for assessment and diagnosis of OSAS in children and summarizes the most recent recommendations of the American Academy of Sleep Medicine Task Force regarding scoring sleep-related respiratory events in children.

Need for standard outcome reporting systems in craniosynostosis

“…Patients with OSA usually, but not always, present with suggestive signs and symptoms, such as loud breathing, snoring, poor feeding, hyperactivity, hypersomno- lence, behavorial problems, and poor quality of life 2 or failure to thrive. 6,21,23 However, OSA can be insidious and must be ruled out when any patient with craniosynostosis is evaluated. While there are a variety of traditional ways to assess OSA (Table 2), recently Bannink et al 3 developed the first OSA-specific QOL questionnaire (OSA-18) to address the impact of OSA in patients with syndromic craniosynostosis.…”

Σύγκριση Πιθανών Παραγόντων Αγγειακής Βλάβης Σε Παιδιά Με Διαταραχή Της Αναπνοής Του Ύπνου Πριν Τη Βραδινή Κατάκλιση Και Μετά Την Πρωϊνή Αφύπνιση

“…Η πολυκαταγραφική µελέτη ύπνου αποτελεί την καλύτερη διαγνωστική µέθοδο για τη διερεύνηση των διαταραχών της αναπνοής του ύπνου στα παιδιά. Στόχος της είναι η διάγνωση των διαταραχών της αναπνοής, η ανίχνευση των ασθενών που διατρέχουν κίνδυνο επιπλοκών του ΣΑΑΥ και η αποφυγή περιττών χειρουργικών επεµβάσεων σε ασθενείς που δεν διατρέχουν κίνδυνο [30]. ∆ιαγνωστικές µέθοδοι αξιολόγησης των διαταραχών της αναπνοής του ύπνου είναι οι ακόλουθες: …”

“…∆ύσκολη πρωινή έγερση είναι συχνή σε παιδιά µε ΣΑΑΥ και απαιτούνται πολλαπλές προσπάθειες από την οικογένεια για να σηκωθούν από το κρεβάτι τους. Επιπλέον, οι έφηβοι µε ΣΑΑΥ αναφέρουν υπερβολική πρωινή υπνηλία και δυσκολία να µείνουν άγρυπνοι ή να διατηρήσουν εστιασµένη την προσοχή τους [30].…”

“…Πρόσφατα, περιεκτικότερα ερωτηµατολόγια, που αναπτύχθηκαν από τους Chervin και τους συνεργάτες, καθώς και τους Montgomery-Downs και συνεργάτες, παρουσιάζουν καλύτερη πρόβλεψη του ΣΑΑΥ [30,31]. Εντούτοις, αυτά είναι χρησιµότερα για ερευνητικούς σκοπούς και δεν είναι αρκετά ακριβή για την αξιολόγηση κάθε παιδιού µεµονωµένα.…”

“…Η αύξηση της έντασης του πνευµονικού στοιχείου του δεύτερου τόνου είναι ενδεικτική πνευµονικής υπέρτασης. Τέλος, ο ιατρός πρέπει να εξετάσει εαν η σωµατική αύξηση του παιδιού είναι αντίστοιχη της ηλικίας του, καθώς η άπνοια στον ύπνο σχετίζεται µε ανεπαρκή ρυθµό αύξησης βάρους αλλά και ύψους [30].…”