Diagnostic Value of Salivary Gland Ultrasonographic Scoring System in Primary Sjögren’s Syndrome: A Comparison with Scintigraphy and Biopsy

Abstract

We show high diagnostic accuracy of a novel US scoring system of salivary glands (0-48) in patients with primary SS comparable to invasive methods, i.e., scintigraphy and salivary gland biopsy.

Diagnostic utility of Acoustic Radiation Force Impulse (ARFI) imaging in primary Sjoegren`s syndrome

“…High-resolution B-mode ultrasound has been suggested as a non-invasive technique in the assessment of pSS. Different scoring systems have been introduced that assess parenchymatous homogeneity, echogenicity, size of the glands, and posterior glandular border [26,[32][33][34][35][36][37]. We agree that the visualization of parenchymatous inhomogeneity, with sensitivity of 74 % and specificity of 53 %, is a useful tool in the diagnostic setup.…”

Imaging diagnostics of Sjögren’s syndrome

“…Literatura wskazuje, że badanie histopatologiczne stanowi wiarygodne narzędzie diagnostyczne dopiero w połączeniu z sialografią [11]. Czułość biopsji wynosi wg różnych źródeł 72-90%, a swoistość 91-94% [10,11,14,15].…”

“…Sialografia jest metodą wysoce swoistą dla ZS. Według danych z literatury swoistość metody sięga nawet 100% (92-100%) [14,15,17,18], z tą jednak uwagą, że identyczny obraz jak w ZS jest stwierdzany w przypadku przebytych w dzieciństwie nawracających zapaleń ślinianek oraz w ogniskach limfonabłonkowych (limpho-epithelial lesions), które nie są zwią-zane z ZS [19]. Czułość metody mieści się w zakresie 66-95% [14,19].…”

“…Od tego czasu USG znacznie się rozwinęła. Obecnie najpewniejszym kryterium diagnostycznym w odniesieniu do badania w skali szarości wydaje się niejednorodność miąższu gru czołów ślinowych, w określeniu tym zawierają się takie nieprawidłowości echostruktury ślinianek, jak hipo echogeniczne obszary oraz plamki przypominające często obraz siateczkowaty czy plastra miodu [17] [15]. Znaczenie kryterium niejednorodności miąższu śli-nianek w diagnostyce ZS potwierdziły także badania RM [1,2,25,26].…”

“…sialografia, może być obarczona ryzykiem powikłań, a scyntygrafia, mimo że ocenia stopień dysfunkcji gruczołu, nie pozwala na różnicowanie z innymi chorobami ślinianek. Obecnie znacznie zyskały na znaczeniu inne metody, takie jak RM, sialografia RM, ultrasonografia, które są metodami uzupełniającymi, obecnie ze wskazaniem na badanie MR oraz tańsze i bardziej dostępne badanie USG [15]. Obie metody wykazują dużą zgodność w diagnostyce ZS [26].…”