Diagnoza Transformacji Architektoniczno-Budowlanej Zasobów Mieszkaniowych Xix I Xx Wieku Wybranych Miast Górnego Śląska

Abstract

Tematem artykułu jest stan zasobów architektury mieszkaniowej okresu 1848-2013 wybranych miast Górnego Śląska w ujęciu przeprowadzonych zmian architektoniczno-budowlanych. Zmiany architektoniczno-budowlane przeprowadzone w badanych zasobach mieszkaniowych są istotnym miernikiem oceny tychże zasobów przez ich użytkowników. Zmiany ujęto w trzy aspekty: techniczny, funkcjonalny i estetyczny. Głównym celem badań jest prezentacja szczegółowej oceny i kompleksowego obrazu stanu zasobów mieszkaniowych wybranych miast Gór-nego Śląska, opartych o próby statystyczne, liczne analizy rozwiązań przestrzennych w ujęciu ewolucyjnym rozwoju form górnośląskiej architektury mieszkaniowej. Dla większej czytelności i precyzji uzyskanych informacji, przeprowadzana ocena związana jest z bezpośrednią prywatną przestrzenią mieszkania i w ograniczonym stopniu jedynie porusza modernizacje i przekształcenia przestrzeni są-siedzkiej lub tzw. strefy przydomowej. Zakres czasowy obejmuje lata 1848-2013. Datą otwierającą jest rok 1848. Zakres terytorialny obejmuje współcześnie zdefiniowany obszar siedmiu górnośląskich miast: Gliwic, Zabrza, Bytomia, Raciborza, Rudy Śląskiej, Katowic i Tychów. Praca podejmuje próbę uzyskania odpowiedzi na pytanie: jakim zmianom ulegała substancja badanych zasobów mieszkaniowych? W jakich okresach użytkowania zmiany te były najintensywniejsze lub największe (zarówno w historycznym ujęciu jak i w ujęciu fazy użytkowej Słowa kluczowe: modernizm, budownictwo mieszkaniowe, rewitalizacja, Górny Śląsk, studium przypadku, architektura mieszkaniowa, renowacja WprowadzenieW literaturze przedmiotu poświęconej architekturze mieszkaniowej podejmowana najczęściej jest problematyka środowiska zbudowanego, problematyka nowych trendów projektowych i form, często w kontekście rozwoju zrównowa-żonego. Coraz częściej znajduje się również opracowania opisujące i analizujące