Differences in Body Hydration Before and After the Judo Training of Young Athletes

Abstract

UvodDehidracija može ugroziti sportsku izvedbu i povećati rizik od teške tjelesne povrede. Negativni efekti dehidratacije na performanse se uočavaju već pri <2% (Barr, 1999). Naime, manjak tečnosti koji se javlja tokom jedne vježbe može potencijalno kompromitovati sljedeću sesiju vježbanja, ukoliko ne dođe do adekvatne zamjene tečnosti. Dakle, zamjena te čnosti poslije vježbanja često se može smatrati hidratacijom prije sljedećeg treninga (Shirreff s, Armstrong, & Cheuvront, 2004).Ipak, sportisti samoinicijativno ne piju dovoljnu količinu vode za sprječavanje dehidracije tokom fi zičke aktivnosti (Casa, Armstrong, Hillman, Montain, Reiff , Rich, Roberts, & Stone, 2000; Maughan i sar., 2010). Maughan & Shirreff s (2010), navode da neki sportisti piju previše tečnosti, dok neki mogu razviti i hiponatremiju zbog prevelikog unosa tečnosti.S druge strane, slobodnim mikropauzama koje se tokom treninga planiraju u cilju nadoknađivanja tečnosti gubi se na intenzitetu treninga, a ukoliko je cilj treninga sticanje motoričkog znanja onda dolazi do narušavanja organizacije i kontinuiteta rada (Gobson i sar., 2012). Pogotovo je to slučaj pri-likom rada u parovima, kada jedan od partnera nadoknađuje tečnost, dok drugi stoji i čeka ga. Interesantno bi bilo ispitati da li nadoknađivanje tečnosti tokom treninga predstavlja samo naviku sportiste, ili zato zaista postoji objektivna potreba nastala kao rezultat gubitka tečnosti znojenjem i naprezanjem tokom treninga. Sam osječaj žeđi je individualnog karaktera, te bi stoga bilo potrebno provjeriti opravdanost slobodnog načina rehidriranja.Poznato je i da vrhunski judo takmičari hipohidracijom smanjuju težinu prije takmičenja, što takođe negativno utiče na organizam sportiste i dovodi do smanjenja funkcije te negativnih učinaka na zdravlje (Jung & Malliaropoulos, 2014). Gubitak tečnosti rezultira osjećajem letargije i gubitkom motivacije za nastavak vježbanja, pridonoseći razvoju umora (Watson, 2008). Kratkoročne promjene u hidrataciji mogu se procijeniti na temelju promjene mase tijela (Maughan & Shirreff s, 2010). Rezultati ove studije bi trebali potvrditi dehidraciju organizma u slučaju nekonzumiranja tečnosti tokom judo treninga, te ukazati na opravdanost organizovane rehidratacije u slučaju sportista 11-12 godina starosti. AbstractThe aim of the research is to determine the diff erence between hydration of the body before and after the judo training. The sample of respondents was boys (N = 30) aged 11-12 years. Body mass (MASS), body mass index (BMI), body fat (FET) and body water (BTW) were measured. The mean values in the second measurement were lower: body weight by 0.6 kg, body mass index by 0.5, body weight for 0.2 kg and body water by 0.8 kg. The trend of decreasing the minimum and maximum values is also noticeable in all treated variables except in the case of maximum values of body fat variables. Statistical signifi cance was confi rmed by t-test at p<0.05 in case of body mass index and body weight index, and p<0.01 in case of body water variable. The body fat change was...