Different probabilistic models for earthquake occurrences along the North and East Anatolian fault zones

Coban, K.H.; Sayıl, Nilgün

doi:10.1007/s12517-020-05945-z

Cited by 28 publications

(8 citation statements)

References 59 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…KAFZ ve DAFZ Karlıova üçlü kesişim bölgesinde (KÜK) birleşmektedir (Şekil 3). Bölgedeki diğer önemli tektonik yapılar sol yönlü doğrultu atımlı mekanizmaya sahip Ölü Deniz fay zonu (ÖDFZ) ve Kuzey Doğu Anadolu fay zonu (KDAFZ)'dur (McKenzie, 1970;Şengör & Yılmaz, 1981;Şengör ve ark., 1985;McClusky ve ark., 2000;Bozkurt, 2001;Koçyiğit ve ark., 2001;Keskin, 2003;Şengör ve ark., 2003;Reilinger ve ark., 2006;Bayrak ve ark., 2013Bayrak ve ark., ve 2015Emre ve ark., 2018;Alkan ve ark., 2020ve 2021Çoban & Sayıl, 2020Alkan, 2022).…”

Section: Van Gölü Havzası Ve Civarının Tektoniği Ve Jeolojisiunclassified

Van Gölü Havzası ve Civarının Depremselliğine Genel Bir Bakış

Alkan

Toker

Akkaya

2023

Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi

View full text Add to dashboard Cite

In the scope of this study, the findings obtained from the previous studies using the main shocks with their aftershocks that occurred especially in the recent past are evaluated for the Van Lake Basin. Using the different seismological parameters, the results of these previous studies are compiled to reveal the future earthquake hazard. In the region, many destructive earthquakes with magnitudes greater than 5.0 occurred in the instrumental and historical periods. Finally, two destructive/damaging earthquakes that occurred around the city center of Van on October 23, 2011 (Mw=7.1) and 9 November 2011 (Mw=5.8) showed that the region has active fault mechanisms with different characteristics. As a result, the earthquake hazard evaluation and earthquake forecasting in the near future show higher seismic risk in the east of Lake Van, especially around Çaldıran, Muradiye, Özalp, Saray, and Erciş than in other regions. In addition to seismic risk analyses, the evaluation of the Van Lake Basin and its surroundings, in terms of soil engineering properties and soil-structure interaction, using different parameters based on both geophysical methods and structural investigations, were also examined in this study.

show abstract

Section: Van Gölü Havzası Ve Civarının Tektoniği Ve Jeolojisiunclassified

Van Gölü Havzası ve Civarının Depremselliğine Genel Bir Bakış

Alkan

Toker

Akkaya

2023

Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…The NAFZ which has a dextral strike-slip fault system reaches the Marmara Sea in the west and Karliova in the east extending E-W (~1500 km), while the EAFZ is striking SW-NE over about 550 km-length between Karliova triple junction in the northeast, where it joins the NAFZ, and Kahramanmaraş in the southwest where it connects with the Dead Sea Fault Zone (DSFZ) (Bozkurt, 2001;Çoban and Sayıl, 2020). The DSFZ is approximately 1000 km long and a sinistral intraplate strike-slip fault zone extending north-south direction.…”

Section: Tectonic Settingmentioning

confidence: 99%

P-Alıcı Fonksiyonları ve Rayleigh Dalgası Grup Hızları’nın Birleşik Ters Çözümü’nden Doğu Anadolu Fay Zonu’nun Kabuk ve Üst Manto Hız Yapısı

Alkan¹

2021

European Journal of Science and Technology

View full text Add to dashboard Cite

The East Anatolian Fault Zone (EAFZ) is an active plate boundary where an intense earthquake activity has occurred from past to present. This activity is highly related to the geodynamic structure of the region. Because of the northward motion of Arabian plate and southward motion of the Eurasian plate, the Anatolian plate has attempted to escape westward with anticlockwise rotation. This tectonic movement cause the development of important tectonic structures. In relation to these active plate motions, the S-wave velocity structure of the EAFZ intersecting the North Anatolian Fault Zone (NAFZ) in the northeast and the Dead Sea Fault Zone (DSFZ) in the southwest is very important in interpretation the tectonic structure of the region. In this study, it was applied on the joint inversion technique of P-wave receiver functions and Rayleigh wave group velocities by using the data collected from eight broadband stations along the EAFZ. The P-receiver functions were obtained by using approximately eighty teleseismic events seperately for each station, recorded by the three-component broadband seismometers. On the other hand, for the Rayleigh wave group velocity dispersion curves, twenty-one local earthquakes which have focal depth less than 50 km and bigger than moment magnitude Mw=5.0 were used. The results obtained from these two techniques for each station was jointly inverted to determine the 1-D S-wave velocity structure of crust and uppermost mantle. S-wave velocity models along the EAFZ indicate the presence of the low-velocity layers in the upper crust, within the approximately depths of 4-12 km. However, the Conrad discontinuity along the seismic stations was around a depth of ~22 km. Furthermore, the crust-mantle boundary along the EAFZ is about ~44 km depth. Consequently, this study yields the crustal and uppermost mantle S-wave velocity structure compatible with the tectonics of the studied region.

show abstract

“…Konu ile ilgili olarak sadece Türkiye'de meydana gelen depremlerin kullanıldığı çalışmaların sayısı göreceli olarak daha az olup (Yılmaz vd. 2011, Coban ve Sayil 20192020a;2020b ) bu çalışmalar sadece DAS dağılımını en uygun modelleyen modellerin denenmesi üzerine olmuştur. Yılmaz vd.…”

Section: Introductionunclassified

Depremler Arası Sürelerin Dağılım Modelleriyle Değerlendirilmesinde Yeni Bir Yöntem, Türkiye Örneği

Karaca

2021

Türk Deprem Araştırma Dergisi

View full text Add to dashboard Cite

ÖZETDepremler arası sürelerin (DAS) dağılımlarını modellemek amacıyla birçok dağılım modeli kullanılmıştır. Kullanılan dağılım modellerinin başarı ölçütü olarak da, verilerin modellerle olan uyumu göz önüne alınmış ancak bu dağılım modellerinin uygulamadaki başarısı denenmemiştir. Ayrıca, hangi dağılım modelinin daha başarılı olduğu konusunda ise kesinlik derecesinde sonuç elde edilememiştir. Bu bağlamda, çalışmanın amacı Türkiye depremlerinin zaman alanında simülasyonunu gerçekleştirerek hangi modelin daha uyumlu veri ürettiğini test etmektir. Çalışma kapsamında, geçmiş depremlerin zamansal dağılımları kullanılarak DAS verileri elde edilmiş, Monte-Karlo (MK) yöntemi ile de yapay depremler üretilmiştir. Üretilen depremlerin zamansal dağılımları gözlemlenmiş, yıllık deprem sayılarının ortalama ve standart sapma değerleri hesaplanmıştır. Sonuç olarak, hem verilerin modellenmesi açısından hem de üretilen verilerin benzerliği göz önüne alındığında, log-normal dağılım modelinin en başarılı model olduğu görülmüştür.

show abstract

Different probabilistic models for earthquake occurrences along the North and East Anatolian fault zones

Cited by 28 publications

References 59 publications

Van Gölü Havzası ve Civarının Depremselliğine Genel Bir Bakış

Van Gölü Havzası ve Civarının Depremselliğine Genel Bir Bakış

P-Alıcı Fonksiyonları ve Rayleigh Dalgası Grup Hızları’nın Birleşik Ters Çözümü’nden Doğu Anadolu Fay Zonu’nun Kabuk ve Üst Manto Hız Yapısı

Depremler Arası Sürelerin Dağılım Modelleriyle Değerlendirilmesinde Yeni Bir Yöntem, Türkiye Örneği

Contact Info

Product

Resources

About