Driving impairment in depressed patients receiving long-term antidepressant treatment

Wingen, Marleen; Ramaekers, Johannes G.; Schmitt, J.A.J.

doi:10.1007/s00213-006-0471-7

Cited by 66 publications

(89 citation statements)

References 24 publications

(20 reference statements)

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…It does seem that there is an advantage under SSRI treatment, when compared to patients treated with tricyclics in a clinical routine setting. However, antidepressive treatment may not normalize driving ability, at least in a subgroup of depressed patients (Brunnauer et al 2006(Brunnauer et al , 2008bWingen et al 2006).…”

Section: Resultsmentioning

confidence: 98%

“…Two patient studies were undertaken to examine the effects of long-term treatment with tricyclics, SSRIs, venlafaxine and mirtazapine on either psychomotor functions related to driving skills (Brunnauer et al 2006) or on actual driving performance in an on-road driving test (Wingen et al 2006). In both studies, it could be demonstrated that most depressive patients under steady-state pharmacologic treatment were below healthy control performance.…”

Section: All Antidepressantsmentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

The effects of most commonly prescribed second generation antidepressants on driving ability: a systematic review

Brunnauer

Laux

2012

J Neural Transm

View full text Add to dashboard Cite

Driving a car is vital for the functional autonomy of patients to take part in activities of daily living. Both psychopathologic symptoms and psychopharmacologic treatment may impair driving ability. This article provides a systematic review of published studies (1980-2011) on commonly prescribed newer antidepressants and driving performance. A total of 21 studies could be included in the review, indicating that there is a lack of controlled patient studies. Investigations on newer antidepressants were frequently undertaken in healthy subjects focusing on acute or subchronic effects of application, predominately in young male participants, with dosages usually given in an ambulatory setting. No data, according to selection criteria, were found with respect to agomelatine, duloxetine, bupropion and viloxazine. There is evidence that the SSRIs (citalopram, escitalopram, fluoxetine, fluvoxamine, sertraline, paroxetine) and the SNRI venlafaxine have no deleterious effects on driving ability. Acute use of mirtazapine does produce impairments that diminish to some degree when given as a nocturnal dose and cannot be seen after repeated dosing in healthy controls. Patients obviously benefit from treatment with newer antidepressants; however, at least a subgroup does not reach performance level of healthy subjects. More patient studies are needed that elaborate specific relationships between clinical subtypes of the illness and response to different antidepressants, considering course and duration of illness, co-morbidities and not least neuropsychological and neurobiological characteristics.

show abstract

Section: Resultsmentioning

confidence: 98%

Section: All Antidepressantsmentioning

confidence: 99%

The effects of most commonly prescribed second generation antidepressants on driving ability: a systematic review

Brunnauer

Laux

2012

J Neural Transm

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Although it has not been thoroughly outlined in the current review, it is essential to driver safety that the driving-related effects of all types of antidepressant medication are well understood. Some past research has confounded the effects of depression with its treatment medication (e.g., Wingen et al 2006), and other studies have looked at the impact of antidepressants on healthy drivers (Brunnauer and Laux 2013). The advancement of driver simulation technology presents an excellent opportunity to address this research question and to resolve methodological limitations of previous investigations.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

“…It has been suggested that depression may affect driving skills and behaviours (e.g., Selzer and Vinokur 1975;Wingen et al 2006); however, there is surprisingly little research examining the impact of depression on driver performance and collision risk (Dobbs 2005;Hollister 1992). Most previous reviews of this literature are restricted to the 'grey literature', have been based on a relatively small number of studies, and have been inconclusive (Charlton et al 2004;Dobbs 2005;Marshall 2008;Vaa 2003).…”

mentioning

confidence: 99%

The Impact of Depression on Driver Performance

Wickens

Smart

Mann

2014

Int J Ment Health Addiction

View full text Add to dashboard Cite

Always cite the published version, so the author(s) will receive recognition through services that track citation counts, e.g. Scopus. If you need to cite the page number of the TSpace version (original manuscript or accepted manuscript) because you cannot access the published version, then cite the TSpace version in addition to the published version using the permanent URI (handle) found on the record page.

show abstract

“…De resultaten lieten zien dat de rijvaardigheid niet verbeterde na zes weken behandeling met fluoxetine of moclobemide, ondanks een verbetering van depressieve klachten (Ramaekers et al, 1997). Het langetermijneffect van antidepressivagebruik door depressieve patie¨nten op cognitie en rijvaardigheid, direct op de weg gemeten, werd onderzocht in een recent onderzoek (Wingen et al, 2006). De verwachting was dat de rijvaardigheid en het cognitief functioneren van depressieve patie¨nten behandeld met niet-sedatieve antidepressiva vergelijkbaar zou zijn met die van gezonde vrijwilligers, aangezien de antidepressiva die tegenwoordig vaak worden voorgeschreven minder bijwerkingen hebben en de depressie verlichten.…”

Section: Depressie En Rijvaardigheidunclassified

Depressief en onder behandeling van antidepressiva: wat betekent dit voor de rijvaardigheid?

Wingen¹,

Ramaekers²,

Schmitt³

2007

NEPR

Self Cite

View full text Add to dashboard Cite

Depressie en antidepressiva kunnen het cognitief functioneren verstoren en daarmee ook de rijvaardigheid. Weinig onderzoek is gedaan naar rijvaardigheid bij depressieve patie¨nten. In een recent onderzoek werd nagegaan wat het effect is van langdurig antidepressivagebruik op rijvaardigheid en cognitie bij depressieve patie¨nten behandeld voor 6-52 weken met SSRI'S (Selective Serotonin Reuptake Inhibitors) of SNRI'S (Serotonin and Noradrenalin Reuptake Inhibitors). De resultaten lieten zien dat depressieve patie¨nten onder behandeling van antidepressiva een verslechterde rijvaardigheid hadden, zoals bleek uit een verhoogde standaarddeviatie van de laterale positie (een maat voor slingeren) en een vertraagde aanpassing van het reactievermogen op snelheidsveranderingen. Geconcludeerd kan worden dat depressieve patie¨nten onder langdurige behandeling van antidepressiva slechter rijden dan gezonde vrijwilligers. Resterende depressieve klachten zijn hier waarschijnlijk de oorzaak van.Naast de bekende klinische symptomen als een neerslachtige stemming en verlies van interesse, kan een depressieve stoornis gepaard gaan met slechter cognitief functioneren (Zakzanis et al., 1998;Austin et al., 2001). Geheugenproblemen en aandachtsstoornissen zijn bekende fenomenen die geassocieerd worden met een depressie. Dit kan dan ook serieuze gevolgen hebben voor dagelijkse handelingen, waaronder autorijden. Tot nu toe is hier nog weinig onderzoek naar verricht. Antidepressiva kunnen naast de positieve werking tegen depressieve klachten ook bijwerkingen veroorzaken zoals slaperigheid of slaapstoornissen. Deze bijwerkingen kunnen ook een negatief effect hebben op de rijvaardigheid.Epidemiologisch onderzoek laat zien dat tricyclische antidepressiva de kans op een verkeersongeluk verdubbelen bij depressieve patie¨nten (Ray et al., 1992;Leveille et al., 1994). Selectieve serotonine heropname remmers (SSRI'S) daarentegen vergroten deze kans niet (Barbone et al., 1998). Experimenteel onderzoek naar het effect van verschillende antidepressiva op rijvaardigheid wordt meestal uitgevoerd bij gezonde vrijwilligers, die in gerandomiseerde, dubbelblinde onderzoeken op verschillende dagen een antidepressivum en een placebo krijgen toegediend. Tijdens een standaard rijtest, die wordt uitgevoerd op de snelweg onder normale verkeersomstandigheden en onder begeleiding van een rij-instructeur, kunnen zowel de acute effecten als de effecten na een of enkele weken van een bepaald antidepressivum op rijvaardigheid worden gemeten. Tricyclische antidepressiva of sedatieve antidepressiva zoals amitriptyline en imipramine veroorzaakten verslechterde rijprestatie na een acute dosis, maar niet meer na een gebruik van een week of langer. Mianserin veroorzaakte wel nog een verslechtering van rijvaardigheid na gebruik van twee weken al was de verslechtering minder erg dan na een week gebruik. Wanneer sedatieve antidepressiva zoals dothiepine, mianserine en mirtazapine in de avond ingenomen werden, werden er geen ernstige verslechteringen gevonden (zie revi...

show abstract

Driving impairment in depressed patients receiving long-term antidepressant treatment

Abstract: The depressed patients receiving long-term treatment with SSRI- and SNRI-type antidepressants show impaired driving performance. This impairment in driving performance can probably be attributed to residual depressive symptoms instead of the antidepressant treatment.

Cited by 66 publications

References 24 publications

The effects of most commonly prescribed second generation antidepressants on driving ability: a systematic review

The effects of most commonly prescribed second generation antidepressants on driving ability: a systematic review

The Impact of Depression on Driver Performance

Depressief en onder behandeling van antidepressiva: wat betekent dit voor de rijvaardigheid?

Contact Info

Product

Resources

About