DRUG TOLERANCE/INTOLERANCE IN DOMESTIC DOG (Canis lupus familiaris) WITH MDR1 GENE DEFECT

Abstract

Streszczenie. Iwermektyna to lek stosowany na szeroką skalę w zwalczaniu pasożytów wewnętrznych i zewnętrznych zwierząt. Jest to związek bezpieczny dla ssaków. Mechanizm jego działania opiera się na zaburzeniu przewodzenia impulsów nerwowych. Glikoproteina P jest błonowym białkiem transportowym obecnym w komórkach endotelialnych wielu narządów, takich jak płuca, nerki, wątroba, trzustka itd. Hamuje ono przedostawanie się toksyn do komórek nerwowych mózgu i ich penetrację. Pełni też swoją funkcję wobec innych narządów, poza układem nerwowym; są to np. bariery: krew-jądro, krew-łożysko, krew-mocz. Białko to jest kodowane przez gen MDR1 (ang. Multidrug Resistance Gene) i znajduje się w błonach komórkowych bariery krew-mózg. W przypadku wystąpienia mutacji genu MDR1 białko powstałe na podstawie zmienionej informacji genetycznej nie jest zdolne do pełnienia swoich funkcji. W takim przypadku iwermektyna przedostaje się do komórek ośrodkowego układu nerwowego psów i wywołuje objawy neurotoksyczne, dlatego ważna jest wcześniejsza diagnostyka, a także szybkie działanie w celu zapobieżenia wystąpieniu objawów zatrucia. W artykule przedstawiono przyczyny oraz skutki wystąpienia mutacji, a także elementy diagnostyki molekularnej pozwalającej na identyfikację mutacji. Sporządzono również listę leków, które mogą wywoływać objawy neurotoksyczne u psów z mutacją genu MDR1.