Early changes in physiological variables after stroke

Abstract

Several aspects of physiology, notably blood pressure, body temperature, blood glucose, and blood oxygen saturation, may be altered after an ischemic stroke and intracerebral hemorrhage. Generally, blood pressure and temperature rise acutely after a stroke, before returning to normal. Blood glucose and oxygen levels may be abnormal in individuals, but they do not follow a set pattern. Several aspects of these physiological alterations remain unclear, including their principal determinants - whether they genuinely affect prognosis (as opposed to merely representing underlying processes such as inflammation or a stress response), whether these effects are adaptive or maladaptive, whether the effects are specific to certain subgroups (e.g. lacunar stroke) and whether modifying physiology also modifies its prognostic effect. Hypertension and hyperglycemia may be helpful or harmful, depending on the perfusion status after an ischemic stroke; the therapeutic response to their lowering may be correspondingly variable. Hypothermia may provide benefits, in addition to preventing harm through protection from hyperthermia. Hypoxia is harmful, but normobaric hyperoxia is unhelpful or even harmful in normoxic patients. Hyperbaric hyperoxia, however, may be beneficial, though this remains unproven. The above-mentioned uncertainties necessitate generally conservative measures for physiology management, although there are notably specific recommendations for thrombolysis-eligible patients. Stroke unit care is associated with better outcome, possibly through better management of poststroke physiology. Stroke units can also facilitate research to clarify the relationship between physiology and prognosis, and to subsequently clarify management guidelines.

White matter damage and glymphatic dysfunction in a model of vascular dementia in rats with no prior vascular pathologies

“…Hypertension and diabetes are high risk factors for vascular dementia (Venkat, et al, 2015). Co-morbidity with diabetes or hypertension has been shown to aggravate stroke pathology and increase susceptibility to vascular and white matter damage upon ischemia (Chen, et al, 2011,Wong and Read, 2008). This study has not investigated the effects of hypertension or diabetes after MMI and we speculate that MMI in RB rats with diabetes or hypertension would induce significant vascular and white matter damage and affect cognition.…”

Prognostic Factors of Stroke: the review of factors related to patient

“…Anaerobik glikoz metabolizmasında laktat/pruvat oranı ve sitoplasmik serbest radikal oranı; hipertansif ratlarda ilk saatte 8 kat, 6. saatte 12 kat, 24. saatte 9 kat daha fazladır (43). İntraserebral kanamada ise penumbra alanı olmadığından, yüksek kan basıncı doğrudan kötü prognozla ilişkilidir (33). Sistolik kan basıncı hedefi 140 mmHg olarak belirlenerek tedavi edilen hastaların % 13.7'sinde, hedef sistolik basıncı 180 mmHg olan hastaların % 36.3'ünde, 24 saat sonraki kontrolde hematom hacminin büyüdüğü gözlenmiştir (35).…”

“…Akut inme prognozu ile kan basıncı arasında U biçimi bir ilişki vardır. Sınırların dışında yüksek ve düşük kan basıncı kötü prognoz lehinedir (33). Klasik bilgi, ilk dönemde kan basıncının penumbra alanı için besleyici olması nedeniyle düşürülmemesi gerektiği şeklindedir.…”

“…Kan basıncındaki 150 mmhg üzerine her 10 mmHg artış, erken ölüm oranını % 3.8 artırmaktadır (36). İnme ardından ilk 3 saatte hem sistolik hem diastolik kan basıncındaki hafif değişiklikler, ilk 72 saatte diastolik kan basıncındaki belirgin değişiklikler, ilk 24-72 saatteki DBP ve SBP'da yükselmeler kötü prognoz lehinedir (33). Sistolik kan basıncında spontan düşme eğilimini iyi prognoz olarak yorumlayan (37) ve kötü prognostik faktör olarak yorumlayan çalışmalar bulunmaktadır (36).…”

“…Sistolik kan basıncında spontan düşme eğilimini iyi prognoz olarak yorumlayan (37) ve kötü prognostik faktör olarak yorumlayan çalışmalar bulunmaktadır (36). İnme sonrası stres hormonu olarak salgılanan kortizol düzeyiyle kan basıncı arasında korelasyon gösterilememiştir (33 (55). İlk ölçülen fibrinojen seviyesinin <450 mg/dL olması her iki çalışmada da iyi prognoz lehinedir.…”